دلایل وضع حدیث دروغ و نسبت دادن آن به پیامبر (۲)

ب) گروه دوم؛ پیروان مذاهب منحرف و مبتدعی بودند که به قصد برتری دادن مذهب خود بر دیگران، احادیث دروغی را ساختند و آن‌ها را به پیامبر اسلام ج یا ائمهش اجمعین نسبت دادند تا به این طریق حقانیت خود را اثبات کنند و طرفدارانشان را گرد خود جمع کنند و از متلاشی شدن رهایی یابند. عبدالله بن یزید مقری گفته است: «مردی از اهل بدعت از آیین انحرافی خود برگشت و توبه نمود، بعد از توبه همیشه می‌گفت: «در مورد پذیرش احادیث دقت کنید، زیرا ما هر وقت می‌خواستیم یکی از اعتقادات خود را تبلیغ کنیم برای آن حدیثی جعل می‌کردیم».^[۱]

حماد بن سلمه گفته است: «شیخی از شیوخ روافض به من خبر داد که آن‌ها حدیث جعل می‌کردند».^[۲]

احادیثی همچون:

– «توسلوا بجاهی فجاهی عند الله عظیم». یعنی: به جاه و مقام من توسل کنید زیرا جاه و مقام من نزد خدا بزرگ است. این روایت بی‌اصل و اساس و جعلی است و در هیچ کتاب از کتابهای سنّت نیامده است.

به نسبت پیامبر اسلام ج، جاعلان حدیث تخریب عقیده‌‌ی مسلمین را نشانه گرفتند؛ ‏روایاتی را ساختند که هیچ گونه ارتباطی به عقیده‌‌ی صحیح درباره‌‌ی پیامبرج ‏ندارند. گاهی انحرافات قومی بر اثر غلو نمودن درباره‌‌ی انبیاء و اولیای الهی رخ می‌دهد، و گاهی ‏هم با تفریط و پایین آوردن شأن و منزلت آن‌ها راه انحراف را در پیش می‌گیرند.‏ دست‌های از غالیان ادعا می‌کردند که رسول خدا ج وجودش از نور خدا آفریده شده ‏است. خدا آسمان، زمین، بهشت و جهنم را جز بخاطر وجودش نیافرید. و با این افراطی گری مردم را ‏دعوت کردند تا او را به فریاد بطلبند و واسطه ای برای ارتباط با معبود و قبولی دعا قرار دهند: ‏

– «خلقنی الله من نوره، وخلق أبا بکر من نوری، وخلق عمر من نور أبی بکر، وخلق أمتی من عمر وعمر سراج أهل الجنه». یعنی: خداوند من را از نورش و ابوبکر را از نور من و عمر را از نور ابوبکر و همه‌‌ی امتم را از نور عمر آفرید و عمر چراغ نوران اهل بهشت است.^[۳]

علامه ذهبی در «المیزان الاعتدال» گفته: این روایت نزد من دروغ است، از احمد بن یوسف مسیحی نقل گردیده است.

[۱]– «تدریب الراوی» (ص ۱۰۰).

[۲]– «تدریب الراوی» (ص ۱۰۳).

[۳]– منبع: (تنزیه الشریعه؛ ابن العرّاق، ج۱ ص۳۳۷).