دلالت حس و واقع بر ایمان به الله (۳)

 دلالت حس و واقع بر ایمان به الله (۳)

۳- دلالت انفس

بدون تردید الله Iانسان را به زیباترین شکل و در بهترین قالب آفرید، چنانکه می­فرماید:

﴿وَصَوَّرَکُمۡ فَأَحۡسَنَ صُوَرَکُمۡۖ﴾ [التّغابن: ۳]

«و شما را [در رحم مادرانتان] شکل و صورت بخشید، سپس شکل و صور‌ت‌تان را نیکو [و زیبا] گرداند».

﴿لَقَدۡ خَلَقۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ فِیٓ أَحۡسَنِ تَقۡوِیمٖ﴾ [التّین: ۴]

«یقیناً ما انسان را در بهترین صورت [و هیئت] آفریدیم».

اگر انسان با دقّت به خود و عجایب خلقت الهی و به ظاهر و کمال آفرینش خویش و به اینکه متمایز از سایر حیوانات است، بنگرد، قطعاً خواهد دانست که در پسِ این امور، آفریدگاری حکیم وجود دارد و خواهد فهمید که این آفریدگار، در تدبیر و ادارۀ انسان، یگانه و بی­همتاست.[۱]

شیخ عبدالرّحمان سعدی در توضیح این معنا و در تفسیر آیۀ: ﴿وَنَفۡسٖ وَمَا سَوَّىٰهَا﴾ [الشّمس: ۷] می­گوید: «در هر حال، نفس علامتی بزرگ از نشانه­های الهی به شمار می­رود که شایسته است با آن سوگند خورده شود، زیرا در نهایتِ لطافت و ظرافت، سبکی، بسیار سریع از لحاظ تحرّک و تغییر و تاثّر و دارای واکنش­ها و احساسات روحی و ذاتی؛ همچون همّت، اراده، قصد و محبّت است.

اگر این ویژگی­ها را نمی­داشت، مجسّمه­ای بی­فایده بود. برابری و درستی نفس بدین شکل، نشانه‎هایی از علامات بزرگ الهی به شمار می­رود.

هدف این است که نفس انسان، یکی از بزرگ­ترین دلایل برای اثبات وجود الله بی­همتا بوده و در نتیجه، تنها او شایستۀ پرستش است».[۲]

[۱]– الشّیخ عبدالرّحمن السّعدی وجهوده فی توضیح العقیده، عبدالرّزّاق عباد بدر، صص ۷۰- ۷۲٫

[۲]– همان.