دلائل وجود جن

وجود جن از بدیهیات است:
ابن تیمیه می فرماید : « هیچ یک از فرقه های اسلامی درباره وجود جن و در این باره که خداوند، حضرت محمد – صلى الله علیه وسلم – را به طرف جن ها فرستاده، اختلاف نظر ندارند. اهل کتاب نیز از یهود و نصاری مانند مسلمانان وجود جن را می پذیرند، اما در میان آنان تعداد اندکی که منکر وجود جن هستند، دیده می شوند.
همانطور که این تعداد اندک میان مسلمانان نیز وجود دارد ، ماننده : فرقه جهمیه و معتزله هر چند که جمهور آنها و ائمه هایشان نیز به وجود جن اعتقاد دارند.
آری ، وجود جن از احادیث و سخنان پیامبران به تواتر رسیده است و علم به وجود آنها از بدیهیات دین است و بطور بدیهی مسلم است که جن ها زنده ، عاقل و صاحب اراده هستند حتی مأمور و آماده انجام فرمان می باشند .
جن ها صفات یا اعراض قائم به ذات انسان یا غیر انسان نیستند، آنطور که منحرفان و ملحدان عقیده دارند؛ آری وقتی که وجود جنیان به تواتر از سخنان پیامبر ثابت است ، تواتری که عامه مردم نیز از آن آگاهی دارند و خواص نیز از آن مطلع اند ، برای گروهی و کسانی که خود را منتسب به پیامبران می دانند ، شایسته نیست که منکر وجود آنها شوند . (۱)
وی می فرماید : « همه فرقه های مسلمان به وجود جن ها معترف هستند و جمهور کافرانی همچون توده ی اهل کتاب و اغلب مشرکین عرب و غیر آنان از فرزندان حام و همچنین جمهور کنعانیون و یونانیان از فرزندان یافث نیز به وجود جن ها معتقد هستند – بنابراین اغلب فرقه ها و گروه ها به وجود جن اعتراف دارند. (۲) »
امام الحرمین می گوید : علماء در عصر صحابه و تابعین بر وجود جن و شیاطین اتفاق نظر داشتند و همه آنان از شرارت جن و شیاطین به خداوند پناه می جستند – هیچ انسانی که متدین و متمسک به دین باشد علیه این دیدگاه سخن نگفته است. (۳)
۲- نصوص قرآن و حدیث :
نصوص زیادی که مؤید و مثبت وجود جن هستند نقل شده است . خداوند می فرماید:
 الجن: ۱
(ای محمّد ! به امت خود) بگو : به من وحی شده است که گروهی از پریان ( به تلاوت قرآن من ) گوش فرا داده اند و ( پس از مراجعت به میان قوم خود ، بدیشان ) گفته اند : ما قرآن زیبا و شگفتی را شنیده ایم).
و الجن: ۶
( و کسانی از انسانها به کسانی از پریها پناه می آوردند ، و بدین وسیله بر گمراهی و سرکشی ایشان می افزودند ).
اینگونه آیات و نصوص بسیار زیاد هستند و در صفحه های این کتاب ذکر شده اند . هر چند که به دلیل کثرت و شهرت آنها نیازی به ذکر آنها نیست.

(۱) مجموعه الفتاوی : ۱۹/۱۰٫
(۲) مجموعه الفتاوی : ۱۹/۱۳٫
(۳) آکام المرجان : ص ۴٫