آیات دال بر آن بسیار زیادند مثلاً:
وَهُوَ الْقَاهِرُ فَوْقَ عِبَادِهِ ( انعام ۱۸ ).
«او بر سر بندگان خود مسلط است».
که متضمن علو قهری و علو فوقیتی است.
سُبْحَانَهُ هُوَ اللَّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ ( زمر ۴ ).
«خداوند پاک و منزّه (از همه عیبها به ویژه از نیاز به فرزند) است. او خداوند یگانه ی پیروزمند است».
لِّمَنِ الْمُلْکُ الْیَوْمَ لِلَّهِ الْوَاحِدِ الْقَهَّارِ ( غافر ۱۶ ).
«ملک و حکومت، امروز از آن کیست؟ (پاسخ قاطعانه داده می شود که) از آن خدای یکتای چیره و توانا است».
قُلْ إِنَّمَآ أَنَاْ مُنذِرٌ وَمَا مِنْ إِلَـهٍ إِلاَّ اللَّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ ( ص ۶۵ ).
«بگو: من تنها بیم دهنده ی (مردمان از عذاب پروردگار) می باشم و بس. و هیچ معبودی جز خداوند یگانه ی غالب (بر هر چیز و هر کس) وجود ندارد».
مَّا مِن دَآبَّهٍ إِلاَّ هُوَ آخِذٌ بِنَاصِیَتِهَآ ( هود ۵۶ ).
«هیچ جنبنده ای (اعم از انسان و غیر انسان) نیست مگر اینکه خدا بر او تسلط دارد».
یامَعْشَرَ الْجِنِّ وَالإِنسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَن تَنفُذُواْ مِنْ أَقْطَارِ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ فَانفُذُواْ لاَ تَنفُذُونَ إِلاَّ بِسُلْطَانٍ ( رحمن ۳۳ ).
«ای گروه جنیان و انسانها! اگر می توانید از نواحی آسمانها و زمین بگذرید، بگذرید، و لیکن نمی توانید بگذرید مگر با قدرت عظیم (مادی و معنوی)».