دعوت ایمانی تابعین

این خطری که از زمان نبوت احساس می‌شد، به زودی ظاهر شد، اما بلافاصله برای مبارزه این خطر بندگان مخلص و فداکار خداوند وارد میدان عمل شدند و با نیروی ایمان درونی، صحبت و تربیت وعظ و نصیحت و دعوت تلقین، هزاران نفر را از طوفان مادیت نجات دادند، بلکه خود جریان این طوفان مهیب را کند کردند و تسلسل ایمانی و معنوی امّت را حفظ کردند که از تسلسل سیاسی و نژادی خیلی مهم‌تر بود و نگذاشتند که بطور کلی این امّت قومی بی‌روح و بی‌سیرت و بدون یقین بار بیایند و برای مبارزه با این فتنه، گروهی برجسته از فضلای تابعین وجود داشت، که تعدادی از آن‌ها مانند سعید بن جبیر – محمد بن سیرین و شعبی اختصاص و امتیازات بیشتری داشتند.