نسائی، باب: [مَسْأَلَهُ الشَّهَادَهِ]
۱۸۹- «عَنْ الْعِرْبَاضِ بْنِ سَارِیَهَ رضی الله عنه أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه و سلم قَالَ: یَخْتَصِمُ الشُّهَدَاءُ وَالْمُتَوَفَّوْنَ عَلَى فُرُشِهِمْ إِلَى رَبِّنَا فِی الَّذِینَ یُتَوَفَّوْنَ مِنَ الطَّاعُونِ، فَیَقُولُ الشُّهَدَاءُ: إِخْوَانُنَا قُتِلُوا کَمَا قُتِلْنَا، وَیَقُولُ الْمُتَوَفَّوْنَ عَلَى فُرُشِهِمْ: إِخْوَانُنَا مَاتُوا کَمَا مُتْنَا، فَیَقُولُ رَبُّنَا: انْظُرُوا إِلَى جِرَاحِهِمْ، فَإِنْ أَشْبَهَ جِرَاحُهُمْ جِرَاحَ الْمَقْتُولِینَ، فَإِنَّهُمْ مِنْهُمْ وَمَعَهُمْ، فَإِذَا جِرَاحُهُمْ قَدْ أَشْبَهَتْ جِرَاحَهُمْ».
- «از عرباض بن ساریه رضی الله عنه روایت شده است که پیامبرصلی الله علیه و سلم فرمودند: شهداء و کسانی که بر بسترشان وفات کردهاند، دعوایشان را در مورد کسانی که در اثر طاعون وفات کردهاند، نزد پروردگارمان میبرند، سپس شهدا میگویند: برادرانمان همچون ما شهید شدهاند، اما آنهایی که فوت کردهاند (مرگ طبیعی دانستهاند) میگویند: برادرانمان همچون ما فوت کردهاند، پروردگارمان میفرماید: به زخم آنها بنگرید، اگر زخمشان همچون زخم شهداء بود، آنها شهید هستند و با شهدا میباشند، پس وقتی نگاه میکنند، میبینند زخمشان همچون زخم شهداست».