دعوای بهشت و جهنم و حکم الله متعال بین آن‌ها

عَنْ أَبِی هُرَیْرَهَ قَالَ: قَالَ النَّبِیُّ صلی الله علیه وسلم: «تَحَاجَّتِ الْجَنَّهُ وَالنَّارُ، فَقَالَتِ النَّارُ: أُوثرْتُ بِالْمُتَکَبِّرِینَ وَالْمُتَجَبِّرِینَ، وَقَالَتِ الْجَنَّهُ: مَا لِی لا یَدْخُلُنِی إِلاَّ ضُعَفَاءُ النَّاسِ وَسَقَطُهُمْ. قَالَ اللَّهُ تَبَارَکَ وَتَعَالَى لِلْجَنَّهِ: أَنْتِ رَحْمَتِی أَرْحَمُ بِکِ مَنْ أَشَاءُ مِنْ عِبَادِی، وَقَالَ لِلنَّارِ: إِنَّمَا أَنْتِ عَذَابِی أُعَذِّبُ بِکِ مَنْ أَشَاءُ مِنْ عِبَادِی، وَلِکُلِّ وَاحِدَهٍ مِنْهُمَا مِلْؤُهَا، فَأَمَّا النَّارُ فَلا تَمْتَلِئُ حَتَّى یَضَعَ رِجْلَهُ، فَتَقُولُ: قَطْ قَطْ، فَهُنَالِکَ تَمْتَلِئُ وَیُزْوَى بَعْضُهَا إِلَى بَعْضٍ، وَلا یَظْلِمُ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ مِنْ خَلْقِهِ أَحَدًا، وَأَمَّا الْجَنَّهُ فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَجَلَّ یُنْشِئُ لَهَا خَلْقًا».^[۱]

ابوهریره می‌گوید: پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود: «بهشت و دوزخ با یکدیگر مجادله کردند. دوزخ گفت: من به جباران و متکبرین، اختصاص داده شده‌ام. بهشت گفت: مرا چه شده است که فقط افراد ضعیف و حقیر، وارد من می‌شوند. الله متعال به بهشت گفت: تو رحمت من هستی. به وسیلۀ تو به هریک از بندگانم که بخواهم، رحم می‌کنم. و به دوزخ گفت: همانا تو عذاب من هستی. و به وسیلۀ تو، هریک از بندگانم را که بخواهم، عذاب می‌دهم. و هر دو پُر خواهد شد. ولی دوزخ پر نمی‌شود مگر اینکه الله پایش را (در آن) بگذارد. آنگاه دوزخ می‌گوید: بس است. بس است. در این هنگام، دوزخ پر می‌شود و برخی از قسمت‌هایش در هم پیچیده می‌شود. و الله ﻷ به احدی از مخلوقاتش، ظلم نمی‌کند. و اما برای (پر کردن) بهشت، مخلوق دیگری می‌آفریند».

[۱]– متفق علیه؛ بخاری حدیث شماره ۴۸۵۰ و مسلم حدیث شماره ۲۸۴۶ با لفظ بخاری.