دعا کردن برای مریض

شایسته است برای مریض با آنچه که در سنت آمده است دعا کند: “لا بأس، طهور إن شاء الله
 ترجمه: (باکی نیست، تطهیر کننده الله است ان شاء الله).

صحیح بخاری

همچنین سه بار برایش دعای شفا کند، رسول الله صلی الله علیه وسلم زمانی که به عیادت سعد بن ابی وقاص رفتند فرمودند: “اللهم اشف سعداً؛ سه بار”
 ترجمه: (بارالها! سعد را شفا ده؛ سه بار تکرار نمودند)

صحیح بخاری ومسلم

همچنین ایشان صلی الله علیه وسلم با دست راستشان مریض را مسح می کردند و می فرمودند:

أَذْهِبْ الْبَاسَ رَبَّ النَّاسِ، وَاشْفِ أَنْتَ الشَّافِی، لا شِفَاءَ إِلا شِفَاؤُکَ شِفَاءً لا یُغَادِرُ سَقَمًا

ترجمه: (سختی را بر طرف ساز ای پروردگار مردم! و شفا ده که تو شفا دهنده ای و شفایی جز شفایَت نیست، شفایی که بیماریی بر جای نگذارد)

صحیح مسلم

 
همچنین رسول الله صلی الله علیه وسلم فرموده اند: “هرکس مریضی را عیادت کند که هنوز اجلش فرا نرسیده، پس هفت بار در نزد او بگوید: أَسْأَلُ اللهَ الْعَظِیمَ رَبَّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ أَنْ یَشْفِیَکَ
 الله تعالی او را از آن بیماری شفا می دهد

روایت احمد و ابوداود

 
شایسته است که زائر در مورد حال مریض از او سؤال کند، مثلا بگوید: حالت چه طور است؟ خوب هستی؟ و مانند این ها. زیرا چنین امری از رسول الله صلی الله علیه وسلم ثابت شده است.

روایت ترمذی

 همچنین این فعل از ام المؤمنین عائشه رضی الله عنها همسر گرامی رسول الله صلی الله علیه وسلم نیز ثابت شده است آن زمانی که به عیادت ابوبکر و بلال رضی الله عنهما رفتند.

روایت بخاری

شایسته است که مریض را دلداری دهد و او را به شفا و عافیت بشارت دهد. این برگرفته از معنای حدیث: “لا بأس، طهور إن شاء الله” است و این کار باعث شاد شدن و آسوده خاطر شدن مریض می گردد.