وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
دعا باعث دورشدن بلا، پس از رسیدن آن می‌شود
رسول الله صلی الله علیه وسلم می‌فرمایند: «مَنْ فُتِحَ لَهُ مِنْکُمْ بَابُ الدُّعَاءِ فُتِحَتْ لَهُ أَبْوَابُ الرَّحْمَهِ، وَمَا سُئِلَ اللَّهُ شَیْئًا یَعْنِی أَحَبَّ إِلَیْهِ مِنْ أَنْ یُسْأَلَ العَافِیَهَ، إِنَّ الدُّعَاءَ یَنْفَعُ مِمَّا نَزَلَ وَمِمَّا لَمْ یَنْزِلْ، فَعَلَیْکُمْ عِبَادَ اللهِ بِالدُّعَاءِ»[۱]؛ «برای هرکس از شما که دروازۀ دعا باز شود، قطعاً برایش درهای رحمت گشوده شده و الله متعال بیش از هر چیزی دوست دارد که از وی درخواست عافیت شود. بدون تردید دعا در آنچه رسیده و نرسیده، فایده دارد، پس ای بندگان الله! بر شما باد که دعا کنید.»
به همین سبب، شایسته است که وقتی انسان شوق و علاقه به دعا دارد، بسیار دعا کند که قطعاً اجابت خواهد شد و نیازش به فضل و رحمت الهی برطرف خواهد گشت، چون بازشدن درهای رحمت بیانگر پذیرش دعاست.[۲]
رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «لا یُغْنِی حَذَرٌ مِنْ قَدَرٍ، وَالدُّعَاءُ یَنْفَعُ مِمَّا نَزَلَ، وَمِمَّا لَمْ یَنْزِلْ، وَإِنَّ الدُّعَاءَ لَیَلْقَى الْبَلاءَ فَیَعْتَلِجَانِ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَهِ»[۳]؛ «پرهیز و ترس از تقدیر سودی ندارد و دعا در آنچه رسیده و نرسیده، فایده دارد و بدون تردید دعا با بلا روبرو می‌شود و تا روز قیامت با یکدیگر زد و خورد دارند.»
[۱]– سنن ترمذی، شمارۀ حدیث: ۳۵۴۸٫ ترمذی می‌گوید: «این روایت ضعیف بوده و فقط از طریق عبدالرّحمان بن ابی بکر قرشی که در زمینۀ حدیث ضعیف بوده و برخی عالمان وی را از لحاظ حافظه ضعیف دانسته‌اند، نقل شده است.» آلبانی این روایت را در صحیح الجامع، شمارۀ حدیث: ۳۴۰۹ حسن دانسته و نیز نک: المشکاه، شمارۀ حدیث: ۲۲۳۴٫
[۲]– نک: تحفه الذّاکرین، ص ۲۸٫
[۳]– الدّعاء، طبرانی، ج ۲، ص ۸۰۰، شمارۀ حدیث: ۳۳؛ معجم الأوسط، شمارۀ حدیث: ۲۵۱۹؛ حاکم، ج ۱، ص ۴۹۲؛ بزار – و نیز در کشف الأسرار هیثمی-، ج ۳، ص ۲۹، شمارۀ حدیث: ۲۱۶۵؛ آلبانی در صحیح الجامع، شمارۀ حدیث: ۷۷۳۹ این روایت را حسن دانسته است.