«اللَّهُمَّ رَبَّ السَّمَوَاتِ السَّبْعِ، وَرَبَّ الْعَرْشِ الْعَظِیْمِ، کُنْ لِیْ جَارَاً مِنْ فُلاَنِ ابْنِ فُلاَنِ، وَأَحْزَابِهِ مِنْ خَلاَئِقِکَ، أَنْ یَفْرُطَ عَلَیَّ أَحَدٌ مِنْهُمْ أَوْ یَطْغَى، عَزَّ جَارُکَ، وَجَلَّ ثَنَاؤُکَ، وَلاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ»
«یا الله! اى پروردگار هفت آسمان، پروردگار عرش بزرگ، در برابر فلانى فرزند فلانى و دار و دستهاش که از مخلوقات تو هستند، پناه من باش، و از اینکه کسى از آنها بر من ظلم کند، یا طغیان نماید؛ زیرا هرکس به تو پناه آورد، عزّت مىیابد، همانا ستایشِ تو والاست و جز تو معبودى «به حق» نیست».
«اللهُ أَکْبَرُ، اللهُ أَعَزُّ مِنْ خَلْقِهِ جَمِیْعاً، اللهُ أَعَزُّ مِمَّا أَخَافُ وَأَحْذَرُ، أَعُوْذُ بِاللهِ الَّذِیْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْمُمْسِکِ السَّمَوَاتِ السَّبْعِ أَنْ یَقَعْنَ عَلَى الأَرْضِ إِلاَّ بِإِذْنِهِ، مِنْ شَرِّ عَبْدِکَ فُلاَنٍ، وَجُنُوْدِهِ وَأَتْبَاعِهِ وَأَشْیَاعِهِ مِنَ الْجِنِّ وَالإِنْسِ، اللَّهُمَّ کُنْ لِیْ جَاراً مِنْ شَرِّهِمْ، جَلَّ ثَنَاؤُکَ وَعَزَّ جَارُکَ، وَتَبَارَکَ اسْمُکَ، وَلاَ إِلَهَ غَیْرُکَ»
«الله بزرگتر از همه است، الله از تمام مخلوقاتش با عزّت¬تر است، الله از آنچه که من میترسم و پرهیز میکنم، نیرومندتر است، اوست که هفت آسمان را از این که بر زمین بیـفتند، نگه مىدارد، و آسمان بر زمین نمىافتد مگر به اجازۀ او. بار الها! از شرّ فـلان بنـدهات و لشکریان، پیروان و طرفـداران جن و انس¬اش، تو پناه من باش؛ چرا که ثناى تو والاست و هرکس به تو پناه آورد، عزّت مىیابد و ستایش تو نیکو است و پناهنده به تو باعزّت است و نامت مُبارک است و بجز تو معبود دیگرى «به حق» وجود ندارد».