«اللَّهُمَّ اهْدِنِیْ فِیْمَنْ هَدَیْتَ، وَعَافِنِیْ فِیْمَنْ عَافَیْتَ، وَتَوَلَّنِیْ فِیْمَنْ تَوَلَّیْتَ، وَبَارِکْ لِیْ فِیْمَا أَعْطَیْتَ، وَقِنِیْ شَرَّ مَا قَضَیْتَ، فَإِنَّکَ تَقْضِیْ وَلاَ یُقْضَى عَلَیْکَ، إِنَّهُ لاَ یَذِلُّ مَنْ وَالَیْتَ [وَلاَ یَعِزُّ مَنْ عَادَیْتَ]، تَبَارَکْتَ رَبَّنَا وَتَعَالَیْتَ»
«الهى! مرا در زمرۀ کسانى قرار ده که آنها را هدایت کردهاى، و مرا جز کسانى قرار ده که به آنها عافیت عطا فرمودى. الهى! مرا جزو کسانى قرار ده که تو یاور آنانى، و هر چه که به من عنایت فرمودهاى، مُبارکش بگردان، و مرا از قضاى بد، حفاظت کن، توئى که حکم میکنى، احدى بر تو حاکمیت ندارد، همانا کسیکه تو او را حمایت کنى، ذلیل و خوار نمیشود، و کسى که تو با او دشمنى کنى هرگز عزت نمىیابد. پروردگارا! تو بابرکت و بلندمرتبه هستى».
«اللَّهُمَّ إِنِّیْ أَعُوْذُ بِرِضَاکَ مِنْ سَخَطِکَ، وَبِمُعَافَاتِکَ مِنْ عُقُوْبَتِکَ، وَأَعُوْذُ بِکَ مِنْکَ، لاَ أُحْصِیْ ثَنَاءً عَلَیْکَ، أَنْتَ کَمَا أَثْنَیْتَ عَلَى نَفْسِکَ»
«الهى! از خشم تو به خشنودیت، و از عذاب تو به عفوت، پناه مىبرم، از خشمت به تو پناه میبرم. الهى! من نمىتوانم تو را آنطور که شایستهاى، مدح کنم، تو آنچنانى که خود را مدح کردهاى».
«اللَّهُمَّ إِیَّاکَ نَعْبُدُ، وَلَکَ نُصَلِّیْ وَنَسْجُدُ، وَإِلَیْکَ نَسْعَى وَنَحْفِدُ، نَرْجُوْ رَحْمَتَکَ، وَنَخْشَى عَذَابَکَ، إِنَّ عَذَابَکَ بِالْکَافِرِیْنَ مُلْحَقٌ، اللَّهُمَّ إِنَّا نَسْتَعِیْنُکَ، وَنَسْتَغْفِرُکَ، وَنُثْنِیْ عَلَیْکَ الْخَیْرَ، وَلاَ نَکْفُرُکَ، وَنُؤْمِنُ بِکَ، وَنَخْضَعُ لَکَ، وَنَخْلَعُ مَنْ یَکْفُرُکَ))
«بـار الها! فقط تو را بندگى مىکنیم، و بـراى تـو نـماز میخوانیم، و تـو را سجده مینمائیم، و به سوى تو تلاش میکنیم «عملى انجام میدهیم که به تو نزدیک شویم» و به رحمت تو امیدواریم، و از عذاب تو میترسیم، هر آینه عذاب به کفار خواهد رسید. بار الها! از تو مدد مىجوییم، و آمرزش میخواهیم، و براى تو ثناى نیک میگوییم، و به تـو کفر نمیورزیم، و به تو ایمان میآوریم، و براى تو خشوع میکنیم، و از کسى که به تو کفر میروزد، کناره میگیریم».