- عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِکٍ رضی الله عنه قَالَ: کَانَ النَّبِیُّ صلی الله علیه وسلم یَقُولُ: «اللَّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنَ الهَمِّ وَالحَزَنِ، وَالعَجْزِ وَالکَسَلِ، وَالجُبْنِ وَالبُخْلِ، وَضَلَعِ الدَّیْنِ، وَغَلَبَهِ الرِّجَالِ».[۱]
انس بن مالک رضی الله عنه میگوید: پیامبر صلی الله علیه وسلم میگفت: «یا الله! من از غم و اندوه، ناتوانی و تنبلی، ترس و بخیلی و از سنگینیِ بدهی (بدهکار شدن) و از چیرگی و ستم دیگران بر من، به تو پناه میبرم».
- عَنْ عَلِیٍّ رضی الله عنه أَنَّ مُکَاتَبًا جَاءَهُ فَقَالَ: إِنِّی قَدْ عَجَزْتُ عَنْ مُکَاتَبَتِی فَأَعِنِّی، قَالَ: أَلَا أُعَلِّمُکَ کَلِمَاتٍ عَلَّمَنِیهِنَّ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه وسلم لَوْ کَانَ عَلَیْکَ مِثْلُ جَبَلِ صِیرٍ دَیْنًا أَدَّاهُ اللَّهُ عَنْکَ، قَالَ: «قُلْ: اللَّهُمَّ اکْفِنِی بِحَلَالِکَ عَنْ حَرَامِکَ، وَأَغْنِنِی بِفَضْلِکَ عَمَّنْ سِوَاکَ».[۲]
- علی رضی الله عنه میگوید: بردهی مکاتبی نزد او آمد و گفت: من از تأمین پول آزادیام ناتوانم. کمکم کن. علی رضی الله عنه گفت: آیا به تو کلماتی را آموزش دهم که رسول الله صلی الله علیه وسلم آنها را به من یاد داد و اگر به اندازهی کوه صیر، قرض و بدهی داشته باشی با گفتن این کلمات، الله بدهیات را از تو ادا میکند. بگو: «اللَّهُمَّ اکْفِنِی بِحَلَالِکَ عَنْ حَرَامِکَ، وَأَغْنِنِی بِفَضْلِکَ عَمَّنْ سِوَاکَ». «یا الله! مرا با حلال خود، از آنچه که حرام کردهای، کفایت بفرما و به فضل خویش مرا از غیر خود، بینیاز بگردان».
[۱]– بخاری حدیث شماره ۶۳۶۹
[۲]– صحیح؛ مسند احمد حدیث شماره ۱۳۱۹ و ترمذی حدیث شماره ۳۵۶۳٫ السلسله الصحیحه آلبانی: ۲۶۶