«سُبْحَانَ رَبِّیَ الأَعْلَى»
«منزّه است پروردگار بزرگ و برتر من» [سه مرتبه هنگام سجده]
«سُبْحَانَکَ اللَّهُمَّ رَبَّنَا وَبِحَمْدِکَ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِیْ»
«بار الها! تو پاک و منزّهى و تو را ستایش مىنمایم. الهى! از تو طلب مغفرت مىکنم».
«سُبُّوْحٌ، قُدُّوسٌ، رَبُّ الْمَلاَئِکَهِ وَالرُّوْحِ»
«پاک و منزّه است پروردگار فرشتگان و جبرائیل».
«اللَّهُمَّ لَکَ سَجَدْتُ، وَبِکَ آمَنْتُ، وَلَکَ أَسْلَمْتُ، سَجَدَ وَجْهِیْ لِلَّذِیْ خَلَقَهُ، وَصَوَّرَهُ وَشَقَّ سَمْعَهُ وَبَصَرَهُ، تَبَارَکَ اللهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِیْنَ».
«الهى! براى تو سجده کردم، و به تو ایمان آوردم، و در مقابل فرمان تو تسلیم شدم، چهرهام براى پروردگارى که آن را خلق نمود، و صورت بخشید، و آن را زیبا آفرید، و عضو شنوایى و بینائى در آن قرار داد، سجده کرد. با برکت است پروردگارى که بهترین سازندگان است».
«سُبْحَانَ ذِیْ الْجَبَرُوْتِ، وَالْمَلَکُوْتِ، وَالْکِبْرِیَاءِ، وَالْعَظَمَهِ»
«پاک است پروردگارى که مالک قدرت، فرمانروایى، بزرگى و عظمت است».
«اللَّهُمَّ اغْفِرْلِیْ ذَنْبِیْ کُلَّهُ، دِقَّهُ وَجِلَّهُ، وَأَوَّلَهُ وَآخِرَهُ وَعَلاَنِیَتَهُ وَسِرَّهُ»
«بار الها! همۀ گناهان مرا، اعم از کوچک و بزرگ، اوّل و آخر، آشکار و نهان، ببخشاى».
«اللَّهُمَّ إِنِّیْ أَعُوْذُ بِرِضَاکَ مِنْ سَخَطِکَ، وَبِمُعَافَاتِکَ مِنْ عُقُوْبَتِکَ وَ أَعُوْذُ بِکَ مِنْکَ، لاَ أُحْصِیْ ثَنَاءً عَلَیْکَ أَنْتَ کَمَا أَثْنَیْتَ عَلَى نَفْسِکَ»
«بار الها! من از خشمت به خشنودى تو پناه مىبرم. الهى! از عذابت به عفو تو پناه میبرم. الهى! از «عذاب خشم» تو، به تو پناه مىبرم. پروردگارا! آنچنان که حق ستایش تو است، نمىتوانم آن را بجاى آورم، بدون تردید تو آنچنانى که خود فرمودهاى».