دعایی صبحگاهی که منجر به رفتن به بهشت میگردد

رسول الله ﷺ  می فرماید:

اللَّهُمَّ أَنْتَ رَبِّی لاَ إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ، خَلَقْتَنِی وَأَنَا عَبْدُکَ، وَأَنَا عَلَى عَهْدِکَ وَوَعْدِکَ مَا اسْتَطَعْتُ، أَعُوذُ بِکَ مِنْ شَرِّ مَا صَنَعْتُ، أَبُوءُ لَکَ بِنِعْمَتِکَ عَلَیَّ، وَأَبُوءُ لَکَ بِذَنْبِی فَاغْفِرْ لِی، فَإِنَّهُ لاَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا أَنْتَ”

خداوندا تو پروردگار منی, هیچ معبودی به حق جز تو نیست, تو مرا آفریدی, و من بنده ی تو هستم, و آن قدر که در توانم باشد بر عهد و پیمان و وعده ی تو وفا دارم, پناه می برم به تو از آن چه انجام داده ام, اعتراف می کنم به نعمتی که بر من ارزانی داشته ای, وبه گناهم اعتراف می نمایم, پس مرا ببخش, چرا که هیچ کس جز تو گناهان را نمی بخشد.

هر کس صبحگاهان با یقین آن را بگوید و در آن روز قبل از شب از دنیا برود, از بهشتیان خواهد بود, و هر کس در شب با یقین آن را بگوید و در آن شب قبل از صبح از دنیا برود از بهشتیان خواهد بود.

روایت امام بخاری از سیدنا شَدّاد بن أوس رضی الله عنه