دعاهایی که در رکعت اول قبل از فاتحه خوانده می شود

رسول‌ اکرم(صلی الله علیه وسلم)، پس از تکبیر، قرائت را با دعاهای متنوع و زیادی که در آن‌ها خدا را ثنا می‌گفت، می‌ستود و او را به عظمت یاد می‌کرد، آغاز می‌نمود. چنانکه به «مسییء الصلاه» فرمود: «لا تتمّ صلاه لاحد مّن النّاس حتّی یکبّر ویحمدالله جلّ وعزّ ویثنی علیه، ویقرأ بما تیسّر من القرآن …» (نماز هیچ کس کامل نخواهد شد مگر اینکه تکبیر بگوید و خدا را سپاس و ستایش کند و آنچه از قرآن برایش میسر است، تلاوت نماید). [۱] به عنوان مثال، هر بار، یکی از دعاهای زیر را می‌خواند:
«اللّهمّ! باعد بینی وبین خطایای کما باعدت بین المشرق والمغرب، اللّهمّ! نقّنی من خطایای کما ینقّی الثّوب الأبیض من الدّنس، اللّهمّ! اغسلنی من خطایای بالماء والثّلج والبرد». این دعا را معمولاً در نمازهای فرض می‌خواند. [۲] «وجّهت وجهی للّذی فطر السّماوات والأرض حنیفاً (مسلماً) وما أنا من المشرکین، إنّ صلاتی ونسکی ومحیای ومماتی لله ربّ العالمین، لا شریک له، وبذلک أمرت وأنا أوّل المسلمین، اللّهمّ! أنت الملک لا إله إلاّ أنت (سبحانک وبحمدک) أنت ربّی وأنا عبدک ظلمت نفسی، واعترفت بذنبی، فاغفرلی ذنبی جمیعاً، إنّه لا یغفر الذنوب إلاّ أنت، واهدنی لأحسن الأخلاق، لا یهدی لأحسنها إلاّ أنت، واصرف عنّی سیّئها؛ لا یصرف عنّی سیّئها إلاّ أنت، لبّیک وسعدیک والخیر کلّه فی یدیک والشّرّ لیس إلیک [۳] (و المهدی من هدیت)، أنا بک وإلیک (لامنجأ ولا ملجأ منک إلاّ إلیک) تبارکت وتعالیت أستغفرک وأتوب إلیک). این دعا را در فرایض و نوافل می‌خواند.[۴]

۱) ابوداود و حاکم
۲) بخاری ومسلم
۳) مسلم ,ابوعوانه,ابوداود
۴) نسایی باسند صحیح