دعاء و فضیلت آن (۱)

یکی از اسباب دفع بلا و مصیبت قبل از نزول آن، دعاء است زیرا رسول الله صلی الله علیه وسلم می فرماید: ( لایرد القدر إلا الدعاء) یعنى: ( قضاء و تقدیر را فقط دعاء تغییر می دهد ).
همچنین دعاء یکی از اسباب دفع بلا و مصیبت بعد از نزول آن است زیرا رسول الله صلی الله علیه وسلم می فرماید: ( من فتح له منکم باب الدعاء فتحت له أبواب الرحمه و ماسئل الله شیئا یعطی أحب إلیه من أن یسأل العافیه إن الدعاء ینفع مما نزل و مما لم ینزل فعلیکم عبادالله بالدعاء)یعنی: ( دروازه دعاء کردن برای هریک از شما که باز شود -بداند که- دروازه رحمت به رویش گشوده شده است و محبوب ترین درخواست از خداوند، خواستن عافیت و سلامتی از بلا و عذاب او است و دعاء مصیبتی که نازل شده و نازل نشده است را دفع می کند لذا ای بندگان خداوند به دعاء روی آورید و زیاد دعاء کنید).
سوال:
کدام یک از عبادت های زیر فضیلت بیشتری دارند؟
امام ابن القیم رحمه الله در پاسخ این پرسش می فرماید:
اگر به صورت جداگانه بررسی کنیم تلاوت قرآن از ذکر، و ذکر از دعاء بافضیلت تر است اما تحت شرایطی مفضول ( دعاء و ذکر) از افضل ( تلاوت قرآن)فضیلت بیشتری می یابند مانند پاسخ دادن به کلمات اذان که این عبادت در تحت شرایط ( در طول مدت اذان) بافضیلت تر از تلاوت قرآن است و با این که برتری قرآن بر همه سخنان مانند برتری الله سبحانه وتعالی بر همه مخلوقاتش است اما در اسلام برای هر موقعیتی ذکر و دعای ویژه به آن در نظر گرفته شده است و از طرفی پاسخ دادن به اذان وقت محدودی را می طلبد و فوت می شود اما تلاوت قرآن عبادتی است که محدود به زمان و مکان خاصی نیست و فوت نمی شود.