هنگام مراجعت از عزوۀ بنی مصطلق آن تهمتی را که منافقین بر مادر مؤمنان حضرت عایشه صدیقه طاهره (سلام الله علیها) زدند، در تاریخ جهان درد و تأسف بزرگی است، این واقعه در قرآن و حدیث به تفصیل وارد شده است.
حضرات صحابه و سرور دو عالم صلی الله علیه وسلم از این حرکت زشت منافقین بسیار رنجیدهخاطر و غمناک گشتند.
حضرت عایشه صدیقه از شدت این صدمه سخت بیمار شد. حضرت نبی کریم صلی الله علیه وسلم راجع به این قضیه از صحابه کرام مشورت خواستند. اتفاقاً حضرت علی مرتضی رضی الله عنه از جمله آنها بود، همه صحابه قول منافقین را مورد تردید و تکذیب قرار دادند و از برائت و پاکدامنی حضرت عایشه صدیقه سخن گفتند.
هنگامی که پیامبر اکرم صلی الله علیه وسلم از حضرت عمر فاروق رضی الله عنه مشورت خواست، حضرت فاروق اعظم در جواب عرض کرد:
«مَنْ زَوَّجَکَهَا»
یعنی چه کسی عایشه رضی الله عنها را در نکاح تو درآورده است؟
قال: الله
فرمود: خداوند متعال او را به نکاح من درآورده است.
فاروق اعظم فوراً عرض نمود که:
«سُبْحَانَکَ هَذَا بُهْتَانٌ عَظَیْمٌ»
خدا پاک است، این تهمتی بزرگ است.
به محض این که این کلمات بر زبان حضرت فاروق اعظم رضی الله عنه جاری گشت، وحی الهی مطابق آن بر پیامبر گرامیاش نازل شد. پس معلوم شد که خداوند متعال رأی حضرت فاروق رضی الله عنه را نسبت به برائت و پاکدامنی حضرت عایشه مادر مؤمنان تأئید فرمود.