الله متعال میفرماید:﴿لَا تَقُمۡ فِیهِ أَبَدٗا﴾[التوبه: ۱۰۸]. «هرگز در آن [یعنی در مسجد ضرار، به نماز] نایست».
وعن ثَابِتُ بْنُ الضَّحَّاک ِ سقَالَ: نَذَرَ رَجُلاٌ أَنْ یذبح إبلاً ببوانه فَسَألَ النَّبِیَّ صلى الله علیه و آله و سلم فَقَال:َ «هَلْ کَانَ فِیهَا وَثَنٌ مِنْ أَوْثَانِ الْجَاهِلِیَّهِ یُعْبَدُ؟» قَالُوا: لا قَالَ: «فهَلْ کَانَ فِیهَا عِیدٌ مِنْ أَعْیَادِهِمْ؟» قَالُوا: لا فقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص: «أَوْفِ بِنَذْرِکَ فَإِنَّهُ لا وَفَاءَ لِنَذْرٍ فِی مَعْصِیَهِ اللَّهِ وَلا فِیمَا لا یَمْلِکُ ابْنُ آدَمَ».[روایت ابوداود، اِسنادش مطابق شرط بخاری و مسلم است].
ثابت بن ضحاک میگوید: شخصی نذر کرده بود که در مکانی به نامِ “بُوانه” شتری ذبح کند. از رسولالله صلی الله علیه وسلم در اینباره سوال کرد. رسولالله صلى الله علیه و آله و سلم فرمود: «آیا در زمان جاهلیت، در این مکان بتی وجود داشته که مورد پرستش قرار گرفته باشد؟» گفتند: خیر. رسولالله پرسید: محل تجمع و جشن مشرکان نبوده است؟» گفتند: خیر. رسولالله صلى الله علیه و آله و سلم به آن شخص فرمود: «نذرت را ادا کن؛ و بدان که ادای نذر در جهت نافرمانی الله، و نیز ادای نذری که در توان نذرکننده نباشد، لازم نیست».