وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
در نزد نحویان دو قول وجود دارد در مورد ب حرف جر با اسم مجرور که به اسم یا فعل متعلق است وهر دو قول به هم نزدیک هستند، چون کسانی که بسم الله را متعلق به اسم می دانند تقدیر آن به این صورت است (بسم الله ابتدایی) دلیل آن این آیه است:
و قٰالَ اِرْکَبُوا فِیهٰا بِسْمِ اَللّٰهِ مَجْرٰاهٰا وَ مُرْسٰاهٰا إِنَّ رَبِّی لَغَفُورٌ رَحِیمٌ ﴿۴۱﴾
و[نوح ] گفت: «در آن سوار شوید. به نام خداست روان شدنش و لنگر انداختنش، بى گمان پروردگار من آمرزندهء مهربان است.» (۴۱)
اما کسانی که آنرا متعلق به فعل امر یا خبر می دانند مانند: (ابدأ بسم الله) یا (ابتدأت بسم الله) دلیل آنها این آیه است:
اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ اَلَّذِی خَلَقَ ﴿۱﴾
بخوان به نام پروردگارت که آفرید. (۱)
هر دو قول ونظر صحیح می باشد، چون هر فعل ناگزیر باید مصدری داشته باشد، لذا میتوان فعل یا مصدر آن را مقدر دانست. واین با توجه به فعلی است که قبل از آن قرار دارد…
پس اگر قیاما(ایستادن) وقعودا(نشستن) وأکلا(خوردن) وشربا(نوشیدن) قراءه(خواندن) و وضوءا(وضوگرفتن) وصلاه (نمازخواندن) باشد،آنچه مهم است! این است که بسم الله گفتن در شروع تمام موارد ذکر شده به هدف تبرک ونیک فالی واستعانت از الله تا پایان آن مورد قبول الله تعالی واقع شود مشروع است…
والله اعلم