در مناقب اصحاب عشره (رضی الله عنهم)

یاد گفتاری کنم از رحمهً للعالمین (صلی الله علیه وسلم)
کاو بشارت داده ده تن را به فردوس برین
اوّلی صدّیق اکبر اسوه صدق و صفا
فخر اصحاب محمّد حاکم دنیا و دین
دوّمی فاروق اعظم معدن ایمان و علم
پیشوای مؤمنان و مخلصان راستین
سوّمی عثمان ذیالنّورین داماد رسول
جامع القرآن، قوام الدّین، امیرالمؤمنین
چارمی ابن ابیطالب که در توصیف او
«لا فتی الاّ علی» میآید از روح الامین
دیگری طلحه صحابیّ وفادار نبی
در رشادت بیبدیل و در سخاوت بیقرین
دیگری سردار جانبازان زبیر بن العوام
کامل اندر راه عشق و صادق اندر راه دین
دیگریشان بوعبیده پهلوان هر مصاف
وز پیمبر میرسد کاو هست امّت را امین
دیگریشان سعد وقّاص آنکه اندر زهد بود
در میان جمع اصحاب پیمبر چون نگین
دیگریشان عبدرحمان آنکه در جود و سخا
همسر و همپایه او کمتر آمد در زمین
دیگری باشد سعید آن یار عیّار نبی
هست این ده تن مبشّر را ختام و آخرین
پس کجا ره یابد اندر جمع ایشان در بهشت
آنکه با آنان بورزد دشمنیّ و بغض و کین
بر دل پرنور ایشان صدهزاران مرحبا
بر خلوص و صدق ایشان صدهزاران آفرین
رسمشان مهر و محبّت راهشان صدق و صفا
شُریشان اشک دو دیده قوتشان نان جوین
ایزد سبحان چنین فرماید اندر وصفشان:
«مهربان در بین خویش و سخت دل بر کافرین»
واجب آمد بغضشان در مذهب اهل نفاق
واجب آمد حبّشان در مسلک اهل یقین
رافضیّ کور دل گر خصم ایشان شد چه باک؟
رشک سگ کی کم کند از شوکت شیر عرین؟
حشمت و اعزاز آدم کی پذیرد منقصت
گر سجود او نکرد از کبر ابلیس لعین
گر جهود از خبث طینت افترایی ساز کرد
مریم معصوم دامن را چه نقص آید از این؟
کاستی کی میرسد خورشید عالمتاب را
گر بُوَد خفّاش را با شمس تابان بغض و کین؟
خصم اصحاب نبی هر کس بُوَد خصم نبی است
هر که شد خصم نبی شد خصم ربّ العالمین
گفت امام صادق: ار خواهی که مردی را شناخت
پس ببین او با که میباشد قرین و همنشین
همنشین مصطفی بودند آن صاحبدلان
پس قیاسی کن از این راه و بزرگیشان ببین
گفت پیغمبر که «اَصحابی نجُومٌ» گوشدار
پاک گر خواهی شدن ای دل ره پاکان گزین
کی مسلمان میتوانم خواندنت «صدّیقیا»
تا نباشی چاکر اصحاب ختم المرسلین