وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
میل جنسی مانند دیگر امیال و شهوات انسانی ربطی به سن و سال معینی در مرد یا زن نداشته و بخشی از ساختار اندام های بدن انسان می باشد. در این جا لازم است این امر متذکر شویم که میل جنسی زن یا مرد در سنی که به سن یائسگی معروف است از بین نمی رود. زن تا زمانیکه سالم و تندرست بوده و از بیماری های بدنی و روحی در رنج نباشد، می تواند تا سنین بالا همچنان این رابطه را به خوبی برقرار سازد.
البته درست است که با بالا رفتن سن از میزان این میل و گرایش کاسته می شود، همانطور که نیروی جنسی نیز کم تر می شود، ولی با وجود این میل جنسی همچنان وجود داشته و وظیفه ی خویش را همواره ادا می نماید و در عوض دوران ازدواج زن را در کیفیت بخشی و محکم کردن پیوند خود با همسرش در مراحل مختلف عمرشان یاری می دهد. بنابراین اشتباه است که پنداشته شود که سن یائسگی به معنی پایان شور و نشاط جنسی زن است. بلکه در صورت وجود گرایش به معاشقه در بین زوجین، میان شان سازگاری و انسجام در هر سن و سالی که باشند بوجود می آید.
برخی افراد به داروهای طبی برای ازدیاد قوای جنسی خود پناه می برند، که البته در در بیش تر اوقات نتیجه ی عکس میدهد. گرچه در بعضی حالات، که به ندرت پیش می آیند، می توان از این داروها استفاده نمود؛ در شرایطی که زن از سردی رابطه ی جنسی رنج می برد، ممکن است این حالت ناشی از مشکل جسمی باشد که با داروها و یا عمل جراحی قابل مداوا است یا به مسائل روحی در رابطه با مردان برگردد و یا به خاطر کم توجهی شوهر، یا ترس و واهمه ی شدید از بارداری و به دنیا آوردن بچه بوده و یا از برخورد تند و شتابزده از جانب شوهر در این زمینه ناشی شده باشد. معمولاً تمامی این موارد باعث بروز سردی در روابط جنسی میان زن و شوهر می گردد.
زن برای تحریک شدن نیاز به مدت زمان زیادی دارد؛ تا بتواند بطور کامل به دعوت جنسی پاسخ دهد. چنانچه مرد از این حقیقت بی خبر باشد و یا، به خاطر سرعت و شتاب تحریک خودش، بدان توجهی ننماید، نتیجه آن می شود که زن به آمادگی لازم دست نیافته و در برابر شوهرش واکنش مناسبی را بروز نمی دهد. ینابراین مرد باید به این موضوع واقف بوده و برای مباشرت زناشویی مقدمه چینی های لازم از قبیل سخنان عاشقانه، ناز و نوازش و دیگر کارهایی که زن را برای پاسخگویی به ندای میل جنسی با تمام وجود وامی دارد، را بکار ببرد. در این شرایط مباشرت زناشویی با موفقیت و کامیابی همراه بوده و از بروز سردی در روابط جنسی میان زن و شوهر جلوگیری می شود. البته ایرادی ندارد که زن در این موارد شوهرش را راهنمایی کرده و کمک نماید.
زن و شوهر باید بدانند که بهترین زمان نزدیکی، همان زمانی است که به آن نیاز دارند. اگر مرد تمایل به نزدیکی با زن را داشته و یا زن به این کار کشش داشته باشد، در اینصورت هرکدام از طرفین باید به نیاز دیگری پاسخ بدهد. پیامبر صلى الله علیه و سلم در این باره می فرماید: (إذا دعا الرجل امرأته إلى فراشه فلم تأته، فبات غضبان علیها، لعنتْها الملائکه حتى تصبح) یعنی: «هرگاه شخصی زنش را به بستر خود بطلبد، و او با وی همبستر نشود، و شوهرش با حالتی خشمناک بخوابد، فرشتگان تا صبح او را لعنت می کنند.» [متفق علیه] همچنین اگر کسی زنی را ببیند و از او خوشش آمده و تحریک گردد، روی آوردن به زنش او را از شر شیطان ایمن می دارد و از مصیبت های شهوت دور نگه داشته و از پاکدامنی وی محافظت می کند. رسول خدا صلى الله علیه و سلم چنین می فرماید: (المرأه تقبل فی صوره شیطان، وتدبر فی صوره شیطان، فإذا رأى أحدکم من امرأه ما یعجبه، فلیأتِ أهله فإن ذلک یرد ما فی نفسه) یعنی: «زن به صورت شیطان می آید و وقتی پشت کرده و می رود نیز در صورت شیطان است. اگر کسی از شما زنی را ببیند و از او خوشش بیاید، باید به سوی عیالش برود و آن چیزی را که در نفس وی می باشد را بازمی دارد.» [مسلم، و ابوداود]
ابوسلیمان دارانی -رحمه الله- می گوید: زن صالحه یک تنها نعمت دنیایی نیست بلکه او باعث می شود وقت تو صرف آخرت گردد. این کار با برعهده گرفتن تدبیر امور منزل و برآوردن تمایلات و شهوت های مرد صورت می گیرد و اوقات نزدیکی و معین نمودن زمان مناسب آن براساس نیاز زوجین شکل می گیرد. زن می تواند هرگاه که خواهد از شوهرش کام گرفته و شوهر نیز به همین ترتیب می تواند در زمان نیاز همسرش را داشته باشد. خداوند متعال می فرماید: {نساؤکم حرث لکم فأتوا حرثکم أنى شئتم} [بقره: ۲۲۳] یعنی: « زنان شما کشتزار شما هستند پس هر گونه که خواهید به کشتزار خود [در]آیید.»
در ارتباط با مواقع نزدیکی باید هر دو طرف خود را برای دیگری آماده سازد و هر دو از لحاظ جسمی و روحی آسوده و راحت باشند و پس از فراغت از مباشرت جنسی زمان کافی داشته باشند. زن باید به پاکیزگی خلوتگاه و آراستن آنجا اهتمام ورزد که در رابطه ی مستقیم با شادی و خوشنودی شوهر و کامیابی بهتر و کامل تر آنان دارد. مرد نیز شایسته است که به خوبی به معاشقه و نوازش و مهرورزی با همسرش بپردازد و زن نیز باید در خوشرفتاری و معاشقه و مهرورزی با همسرش و ستودن نیکی های وی مهارت کافی داشته باشد و از ضعیف یا ناتوان خواندن وی در این مورد حتی به شوخی بپرهیزد، چون تأثیر آن بلافاصله خواهد بود.
زن با سخنان نیک و زلال و پرمهرش با شوهر خود خوشرفتاری نموده و با او بازی نموده، دست در گردن وی نهاده و ببوسد. پیامبر صلى الله علیه و سلم به جابر -رضی الله عنه- فرمود: (هلاَّ بکرًا تلاعبها وتلاعبک، وتضاحکها وتضاحکک) یعنی: « چرا با دختری جوان ازدواج نمی کردی که با او بازی کنی و او نیز با تو بازی کند و بخندانیش و او ترا بخنداند؟» [متفق علیه]، به این شیوه پیامبر صلى الله علیه و سلم مشخص می سازد که این قضیه برای زن و مرد یکسان بوده و هردو باید در فکر شاد ساختن دیگر باشند.
استفاده از بوی خوش نقش مهمی در کام یافتن بهتر زن و شوهر از هم دیگر بازی می کند. این کار به برانگیختن احساسات و عواطف آن ها انجامیده و لقای آن دو را سرشار از شادی و لذت می کند، در حالیکه بوی ناخوش یکی از عواملی است که نفرت و یا کراهیت به بار می آورد. نزدیکی زن و شوهر باید همراه با آرامش و آسایش باشد و به بدن فرد فشار وارد نیامده یا اعصاب وی دچار تنش نشود تا کام بردن آنان از نزدیکی شان دچار نقصان نشود.
نزدیکی به اشکال متفاوتی می تواند صورت بگیرد و استفاده از هر کدام از شیوه ها تاوقتی که دخول از جلو باشد ایرادی ندارد. تغییر حالات متفاوت نزدیکی طعم و لذت تازه ای را در طول نزدیکی به دو طرف می بخشد. نفس انسان به گونه ای است که از عادت های تکراری خسته می شود. برخی به رغم تحریک شدید و یکباره شان به ضعف نیروی جنسی مبتلا شده و در مباشرت جنسی خود ناکام می مانند. ممکن است این حالت به طولانی بودن مدت زمان معاشقه ی پیش از نزدیکی و نیز طول مدت انتظار و پیش گیری از رابطه ی جنسی بین زوجین ناشی گردد. درمان تمام این مشکلات همان میانه روی در معاشقه و خودداری از تقلا و هیجان شدید از سوی هردو طرف می باشد.
برخی از مردان به استفاده از پوشش بازدارنده(کاندوم) به عنوان روشی برای جلوگیری و تنظیم خانواده پناه می برند که از رسیدن آب منی مرد به رحم زن جلوگیری می نماید، اما این شیوه خالی از ضرر نیست. مثلاً احتمال بارداری زن به خاطر پارگی پوشش بازدارنده وجود دارد و نیز از ارضاء جنسی کامل دوطرف جلوگیری می کند و به ایجاد استرس و تشویش درونی افراد می انجامد.
برخی دیگر از مردان نیز برای جلوگیری از بارداری زن به انزال بیرون از مهبل روی می آورند که به اعتزال معروف است. این شیوه نیز مسائل و مشکلات خودش را دارد، و به زوجین فرصت و مجال کافی را برای لذت و کام بردن نمی دهد و باعث بروز اضطراب و ناراحتی درونی در آن ها شده و به پدیدآمدن اختلافات مداوم بین زن و شوهر و ناپایداری زندگی زناشویی آنان می گردد. البته این روش ها در درمان برخی مشکلات اجتماعی، همچون تنظیم جمعیت می توانند مورد استفاده قرار بگیرند، به این شرط که با رضایت دو طرف بوده و از زیاده روی در بکارگیری آن ها خودداری شود.