وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
عبدالله بن جعفر گفت: پیامبر صلی الله علیه و سلم فرمود:” اصنعوا لآل جعفر طعاما، فإنه قد أتاهم أمر یشغلهم؛ یعنی: از خانواده جعفر پذیرائی‌کنید. زیرا آنان مصیبت برایشان پیش آمده و گرفتار می‌باشند بروایت ابوداود و ابن ماجه و ترمذی‌که آن را حسن و صحیح دانسته است.
این‌کار بدین جهت مستحب است،که احسان و نیکی و تقرب و دلجوئی به همسایگان می‌باشد.
امام شافعی می‌گوید: دوست دارم که خویشاوندان میت در ایام سوگواری از خانواده میت پذیرائی نمایند زیرا سنت و عمل اهل خیر است.
دانشمندان می‌گویند مستحب است‌که بر آنان اصرار کرد که غذا بخورند مبادا از روی شرم و حیا و اندوهگینی از خوردن غذا خودداری کنند و ضعیف و لاغر شوند.
ولی جایز نیست از زنان نوحه‌گر، پذیرائی نمود. زیرا اعانه بمعصیت است.
پیشوایان فقه مکروه می‌دانند که خانواده میت برای دیگران طعام درست‌کنند و پذیرائی نمایند، زیرا این کار علاوه بر خسارت و زیان، بر مصیبت وگرفتاری آنان می افزاید و رفتاری است مانند رفتار مردمان جاهلیت.
جریرگفته است: ما جمع شدن در خانه میت و غذا خوردن بعد از دفن در خانه وی را، از جمله نوحه‌گری می‌دانیم.
بعضی از علماء این عمل را حرام می‌دانند.
ابن قدامه‌گفته است اگر این کار بجهت نیاز و ضرورت باشد.جایزاست، زیراگاهی‌کسانی برای تسلیت و مراسم بخاک سپاری از شهرها و روستاها و مناطق دوردست بخانه میت می‌آیند و شب می‌مانند، لذا نمی‌توان ازپذیرائی آنان خودداری نمود.