درس هـــــایے از عقیــــــدہ (۴)

کبیره

کبیره عبارت است از گناهی که به عقوبتی خاص قرین شده باشد.

همانند زنا، سرقت، عقوق والدین، تقلب و کلاهبرداری، بد مومنان را خواستن و غیر از آن.

و حکم فاعل کبیره از لحاظ اسم، (مومنی است ناقص الإیمان)یا مومن به ایمانش، و فاسق به کبیره اش.

و این شخص از حلقه ایمان خارج نیست.

و دلیل آن آیه خداوند در مورد قاتل متعمد است:

(فَمَنْ عُفِیَ لَهُ مِنْ أَخِیهِ شَیْءٌ فَاتِّبَاعٌ بِالْمَعْرُوفِ) (البقره: من الآیه۱۷۸).

(پس هر قاتلی که از قصاص خون برادرش (مقتول) بخشوده شود، بایستی خون بها را از او به نیکویی و راحتی گرفت.)

در این آیه خداوند مقتول را برادر قاتل معرفی کرده است و اگر قاتل خارج از حلقه ایمان بود، او را هرگز برادر مقتول معرفی نمی کرد.

و همچنین این قول خداوند در مورد دو طائفه ای که با هم قتال می کنند:

(وَإِنْ طَائِفَتَانِ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَیْنَهُمَا) (الحجرات: من الآیه۹).

(و اگر دو گروه از مومنین با هم قتال کنند، میان آنان اصلاح کنید.)

تا اینکه می گوید:

(إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَهٌ فَأَصْلِحُوا بَیْنَ أَخَوَیْکُمْ) (الحجرات: من الآیه۱۰).

(به راستی که همه مومنان با یکدیگر برادرند، پس بین برادران خود را اصلاح کنید.)

پس خداوند دو طائفه مقاتل را با اینکه مرتکب گناه کبیره می شوند، برادران طایفه سوم (اصلاح گر) خوانده است.

و حکم فاعل کبیره از لحاظ جزا این است که:

او مستحق جزایی است که برای گناه او در نظر گرفته شده و در آتش جهنم جاوید نمی ماند.

و امر او به خداوند بستگی دارد که اگر بخواهد او را به مقدار استحقاقش عذاب می دهد، و اگر بخواهد او را می بخشد.

که دلیل آن این قول خداوند است:

(إِنَّ اللَّهَ لا یَغْفِرُ أَنْ یُشْرَکَ بِهِ وَیَغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِکَ لِمَنْ یَشَاءُ) (النساء: من الآیه۴۸)

(به راستی خداوند شرک را نمی بخشد، و بجز آن هر گناهی را برای هر کس که بخواهد می بخشد).