بر هر مسلمان واجب است که آنان را دوست داشته و احترام نماید، قلب و زبانش در مورد آنها پاک باشد، گواهی دهد که آنان مردمان عادل بودند، هیچ نوع کینه و کدورت در مورد آنها نداشته باشد، زبان خود را از بدگویی آنها محفوظ نگهدارد. پیامبر (صلی الله) در مورد آنها چنین توصیه می فرمایند: « یاران مرا دشنام ندهید، قسم بذاتیکه جانم بدست اوست اگر یکی از شما چون کوه احد طلا و صدقه بدهد، به اندازه یک و یا نیم پیمانه صدقه آنها نمی رسد»
متفق علیه.
آنها نمونه از تقوی، وفا، سخاء و صداقت اند که حتی در تورات و انجیل از آنان یاد شده است چنانکه آیات زیادی از قرآن گواه و شاهد بر آنهاست پس هر که در مقابل آنها دشمنی می ورزد یا آنها را به بدی یاد می کند و یا طعنه می زند زندیق است زیرا وی آیات و احادیث صریح که در مورد فضلیت آنها است رد و تکذیب می کند.