عنْ مُخْتَارِ بْنِ فُلْفُلٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَنَسَ بْنَ مَالِکٍ س عَنِ التَّطَوُّعِ بَعْدَ الْعَصْرِ، فَقَالَ: کَانَ عُمَرُ یَضْرِبُ الأَیْدِی عَلَى صَلاَهٍ بَعْدَ الْعَصْرِ، وَکُنَّا نُصَلِّی عَلَىعَهْدِ النَّبِیِّ ص رَکْعَتَیْنِ بَعْدَ غُرُوبِ الشَّمْسِ قَبْلَ صَلاَهِ الْمَغْرِبِ، فَقُلْتُ لَهُ: أَکَانَ رَسُولُ اللَّهِ ص صَلاَّهُمَا؟ قَالَ: کَانَ یَرَانَا نُصَلِّیهِمَا، فَلَمْ یَأْمُرْنَا وَلَمْ یَنْهَنَا. (مسلم/۸۳۶)
ترجمه: مختار بن فُلفُل میگوید: از انس بن مالک در بارهی (حکم) نفل خواندن بعد از نماز عصر پرسیدم. اوگفت: عمر بن خطاب کسانی را که بعد از نماز عصر، نماز میخواندند، تنبیه میکرد. البته ما در زمان نبی اکرم صلی الله علیه و سلم بعد از غروب آفتاب و قبل از نماز مغرب، دو رکعت میخواندیم. پرسیدم: آیا رسول الله ص آن دو رکعت را میخواند؟ انس گفت: آنحضرت صلی الله علیه و سلم میدید که ما میخوانیم؛ نه به ما در این زمینه، دستوری میداد و نه ما را از این کار منع مینمود.
شرح: در روایت صحیح بخاری آمده است که رسول الله صلی الله علیه و سلم سه بار فرمود: «میان هر اذان و اقامه، نمازی وجود دارد» و بار سوم فرمود: «البته برای کسیکه بخواهد».