درباره‌ی‌ دو رکعت بعد از نماز عصر

عنْ أَبِی سَلَمَهَ: أَنَّهُ سَأَلَ عَائِشَهَ عَنِ السَّجْدَتَیْنِ اللَّتَیْنِ کَانَ رَسُولُ اللَّهِ ﷺ یُصَلِّیهِمَا بَعْدَ الْعَصْر؟ِ فَقَالَتْ: کَانَ یُصَلِّیهِمَا قَبْلَ الْعَصْرِ، ثُمَّ إِنَّهُ شُغِلَ عَنْهُمَا، أَوْ نَسِیَهُمَا، فَصَلاَّهُمَا بَعْدَ الْعَصْرِ، ثُمَّ أَثْبَتَهُمَا، وَکَانَ إِذَا صَلَّى صَلاَهً أَثْبَتَهَا، قَالَ یَحْیَى بْنُ أَیُّوبَ: قَالَ: إِسْمَعِیلُ تَعْنِی دَاوَمَ عَلَیْهَا. (مسلم/۸۳۵)

ترجمه: از ابوسلمه روایت است که وی از عایشه درباره‌ی‌ دو رکعتی که رسول الله ﷺ بعد از نماز عصر می‌خواند، پرسید. عایشه گفت: آنحضرت ﷺ این دو رکعت را قبل از نماز عصر می‌خواند. بعد از آن، با مردم مشغول شد و نگذاشتند آنها را بخواند یا این‌که فراموش نمود. در نتیجه، آنها را بعد از نماز عصر خواند و بعد از آن، بر آنها مداومت کرد؛ زیرا عادت رسول الله ﷺ بر این بود که اگر نمازی می‌خواند، بر آن، مداومت می‌نمود.

⇱«قابل یاد آوری است که دو رکعت بعد از نماز عصر، به رسول الله ﷺ اختصاص دارد و کسی دیگر نمی‌تواند این دو رکعت را بخواند». مترجم