وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
امام جصاص[۱] / در تفسیر آیه:
﴿ فَلَا وَرَبِّکَ لَا یُؤْمِنُونَ حَتَّىٰ یُحَکِّمُوکَ فِیمَا شَجَرَ بَیْنَهُمْ ثُمَّ لَا یَجِدُوا فِی أَنفُسِهِمْ حَرَجًا مِّمَّا قَضَیْتَ وَیُسَلِّمُوا تَسْلِیمًا﴾. [نساء: ۶۵]
«نه، سوگند به پروردگارت که آنها ایمان نمی‌آورند، مگر اینکه در اختلافات خویش تو را داور قرار دهند، و سپس از داوری تو، در دل خود احساس ناراحتی نکنند و کاملاً تسلیم باشند».
می‌فرماید: «وفی هذه الایه دلاله على من رد شیئا من أوامر الله تعالى، أو أمر رسوله صلى الله علیه وسلم فهو خارج من الاسلام، سواء رده من جهه الشک فیه، أو من جهه ترک القبول والامتناع من التسلیم، وذلک یوجب صحه ما ذهب إلیه من الصحابه رضی الله عنهم فی حکمهم بارتداد من امتنع من أداء زکاه وقتلهم و سبی ذراریهم لأن الله تعالى حکم بأن من لم یسلم للنبی صلى الله علیه وسلم قضاءه و حکمه فلیس من أهل الایمان».
ترجمه: « این آیه دلیل است بر اینکه هرکس چیزی از فرمان‌های خداوند متعال یا فرمان‌های پیامبر خدا صلی الله علیه وسلم را رد کند و قبول نکند، از اسلام خارج شده است؛ چه اگر از روی گمان و شک رد کرده باشد، یا از روی قبول نکردن و تسلیم آن نشدن. و این نیز درستی آنچه که صحابه رضی الله عنهم در حکم کردنشان به ارتداد کسی که ممانعت می‌ورزد از دادن زکات را می‌رساند و اینکه باید کشته شوند و نوه هایشان را به چنگ بیاورند برای اینکه خداوند متعال حکم و وعده چنین داده است که هرکس راضی و تسلیم به قضاوت و حکم و فرمان پیامبر نشود، پس او از اهل ایمان نیست».
و همچنین امام نووی در شرح فرموده‌ی ابو هریره رضی الله عنه که مکالمه بین امام ابو بکر و عمر رضی الله عنهما است، می‌فرماید: « فیه وجوب قتال مانعی الزکاه أو الصلاه أو غیرهما من واجبات الإسلام قلیلا أو کان کثیرا».
ترجمه: « این فرمودۀ ابو هریره رضی الله عنه دلیل است بر وجوب جنگ و قتال بر ضد آن کسانی که زکات نمی‌دهند یا نماز نمی‌خوانند یا هر کدام از واجبات دیگر اسلام را انجام نمی‌دهند، چه زیاد باشد یا کم». و این در حالی است که امام ابوبکر رضی الله عنه فرمود: « لو منعونی عقالا أو عناقا».[۲]
سپس نگاه کن به این سخن امام ابن قدامه مقدسی که می‌فرماید: « الأذان مشروع للصلوات الخمس دون غیرها، وهو من فرائض الکفایه، لأنه من شعائر الاسلام الظاهره کالجهاد، فإن اتفق أهل بلد على ترکه قوتلوا علیه».
ترجمه: « اذان دادن برای پنج نماز فرض، به غیر از دیگر نمازها، از فرض‌های کفایی است، برای اینکه اذان دادن از شعائر و علامت های آشکار اسلام است؛ همانند جهاد. پس اگر اهل یک شهر بر ترک و انجام ندادن آن متفق شدند، به خاطر آن کشته می‌شوند».[۳] —————–
[۱]) همانطور که در نزد علما مشخص است، امام جصاص یکی از آن علمای امت اسلامی‌است که در مسائل احکام مربوط به حکامی‌مسلمانان عالم بوده و علما در این باره بیشتر به کتاب و فتواهای او مراجعه می‌کنند.
[۲] ) شرح صحیح مسلم (۲/۲۱۲).
[۳]) الکافی (۱/۱۲۷).
دقت کن: اگر مردم یک شهر متفق شدند بر سر اینکه اذان نگویند و آن را ترک کنند، به خاطر آن کشته می‌شوند؛ پس حال آنها چگونه خواند بود اگر مردم یک شهر یا منطقه ای متفق شدند بر اینکه به آنچه خداوند متعال آن را به عنوان قانون فرستاده است عمل نکنند، به عبارتی دیگر اگر متفق شدند بر اینکه به احکام و قوانین دیگری غیر از قران و سنت، همانند قانون های تصویب شده توسط سکولار ها و دموکراسیان و مجلس های قانون گذاری و تشریع در کشور های اسلامی‌و حکام و فرمانروایان این عصر!