اهل سنّت آگاهترین افراد به موارد فوق بوده و بیشترین محبت و دوستی را به سنّت و پیروانِ سنّت دارند.
-(سزاورترین مردمانی که شایسته تصاحب مقامِ گروهِ نجات یافتهاند، اهل حدیث و سنّت میباشند؛ کسانی که هیچ پیشوایی جز رسول الله صلی الله علیه وسلم ندارند که برایش تعصّب داشته باشند. آنان داناترین انسانها به گفتار، رفتار و وضعیت پیامبر اسلام صلی الله علیه وسلم بوده و از همه بیشتر تواناییِ تشخیصِ روایات صحیح از ضعیف را دارند. ائمهی حدیث بزرگترین فقها در بحث حدیثاند؛ معانی روایات را از همگان بهتر دانسته و به آن پایبندتر هستند. در تصدیق، عمل، دوست داشتن، محبت به آنان که حدیث را دوست دارند و دشمنی با کسانی که دشمن حدیثاند، گوی سبقت را از همگان ربودهاند. کسانی که مباحث کلی و مجمل را همان سان که از قرآن و سنت ثابت است، روایت میکنند)[۱].
[۱]– مجموع الفتاوی: ج۳ ص ۳۴۷.