۱ – دادن زکات به پدر و مادر و پدر بزرگها و مادر بزرگها هرچه بالاتر باشند و فرزندان و نوادگان و …. در صورتی که فقیر باشند و از دادن مخارجشان ناتوان باشد، جایز است و نیز اگر کسی از افراد فوق بدهکار شد یا مجبور به دادن دیهای شد، جایز است که از مال زکات برای پرداخت قرض یا دیهی آنها بدهند و اینها مستحقتر به کمک با مال زکات هستند.
۲ – برای شوهر جایز است که قرض و کفارهی زنش را از مال زکات بدهد و برای زن نیز جایز است که زکات مالش را اگر ثروتمند باشد، به شوهر فقیرش بدهد.
عَنْ أَبِی سَعِیدٍ الخُدْرِیِّ رضی الله عنه أَنَّ زَیْنَبَ، امْرَأَه ابْنِ مَسْعُودٍ، قَالَتْ: یَا نَبِیَّ اللَّهِ، إِنَّکَ أَمَرْتَ الیَوْمَ بِالصَّدَقَهِ، وَکَانَ عِنْدِی حُلِیٌّ لِی، فَأَرَدْتُ أَنْ أَتَصَدَّقَ بِهِ، فَزَعَمَ ابْنُ مَسْعُودٍ: أَنَّهُ وَوَلَدَهُ أَحَقُّ مَنْ تَصَدَّقْتُ بِهِ عَلَیْهِمْ، فَقَالَ النَّبِیُّ صلی الله علیه وسلم «صَدَقَ ابْنُ مَسْعُودٍ، زَوْجُکِ وَوَلَدُکِ أَحَقُّ مَنْ تَصَدَّقْتِ بِهِ عَلَیْهِمْ».[۱]
ابوسعید خدری رضی الله عنه روایت میکند که زینب همسر ابن مسعود آمد و گفت: ای رسول الله! امروز شما دستور به پرداخت زکات دادید و من زیور آلاتی دارم و تصمیم گرفتم که آنها را صدقه دهم، ابن مسعود گمان میکند که او و فرزندش مستحقتر هستند، پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود: «ابن مسعود راست گفته است؛ شوهر و فرزندت بیش از دیگران مستحق صدقهی تو هستند».
[۱]– متفق علیه؛ بخاری حدیث شماره ۱۴۶۲ و مسلم حدیث شماره ۸۰ با لفظ بخاری