وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
«مِنْ سَعَادَهِ الْمَرْءِ المسلم الْمَسْکَنُ الْوَاسِعُ والْجَارُ الصَّالِحُ، وَالْمَرْکَبُ الْهَنِىءُ».[۱]
«مسکن بزرگ و همسایهی صالح و مرکب بیزحمت، جزء خوشبختی فرد مسلمان است».
[۱]– احمد، ۱۴۸۳۰ و حاکم، ۷۴۱۴٫ آلبانی در صحیح الجامع (۳۰۲۹) میگوید صحیح است.