خوشا بحال کسی که پرداختن به عیبش وی را از عیوب مردم غافل کرده

امام ابن القیم رحمه الله تعالی:
« طوبى لمن شغله عیبه عن عیوب الناس و ویل لمن نسی عیبه و تفرغ لعیوب الناس، فالأول علامه السعاده و الثانی علامه الشقاوه».
[«طریق الهجرتین» (ص : ۱۷۶)] «خوشا بحال کسی که پرداختن به عیبش وی را از عیوب مردم غافل کرده، و وای بر آنکسی که عیب خود را فراموش کرده و به عیوب مردم پرداخته ؛ اولی نشانه سعادت است، و دومی نشانه شقاوت»