خوردن روزه رمضان برای زن شیرده جهت محافظت از سلامتی بچه چه کفاره ایی دارد؟
الحمدلله،
در مذهب امام شافعی زن شیرده یا زن حامله:
- اگر ترس احتمال خطر برای خود وبچه را داشته باشند، واجب است روزه را بخورند( روزه نگیرند) وواجب است روزه را قضاء کنند واما فدیه ندارند
- و اگر ترس احتمال خطر فقط برای نفس خود را داشته باشند هم چنین است یعنی واجب است روزه را بخورند وسپس واجب است قضاء کنند و کفاره ایی ندارند
- اما اگر احمتال خطر فقط برای بچه را دهند در آن صورت واجب است روزه را بخورند وواجب است آنرا کامل قضاء کنند واما در اینصورت واجب است فدیه هم بدهند.
در غیر شافعی و هیچیک از مذاهب دیگر و بر اساس حدیث صحیح بیان شده.
اما برخی از علما می فرمایند: اگرزن حامله از وجود خود بترسد ویا زن شیرده از سلامتی وجان بچه بترسد در آن صورت می تواند روزه را بخورد ( روزه نگیرد) و فدیه بدهد و قضاء بر اوواجب نیست.
ابن عباس می فرماید: “إذا خافت الحامل علی نفسها والمرضع علی وارها فی رمضان، یفطران ویطمعان مکان کل یوم مسکیناّّ ولا یقضیان صرما ”
ّ اگر زن حامله از سلامتی خود ترسید ویا زن شیرده از سلامتی بچه اش ترسید ، هر دو، روزه را بخورند وبرای هر روز ، روزه طعام یک نفر فقیر (مسکین) را بدهند و لازم نیست روزه را قضاء کنند .
وصلی الله وسلم علی محمد و علی آله و اتباعه الی یوم الدین