خود را به هلاکت انداختن

درحقیقت ماندن در شهر و مال اندوزی و ترک جهاد در راه خدا مصداق خود را به هلاکت انداختن می باشد. جمع مال و بخل ورزیدن از انفاق آن در راه خدا و مشغول شدن به آن و غافل شدن از نصرت و یاری حق، مصداق به هلاکت انداختن خود و ترک اوامر الهی یا انجام نواهی می باشد. این دین برای کسی است که در آن ذوب می شود نه آنکه از آن غافل می شود؛ و پیامد ترک جهاد در راه خدا دو چیز است: خواری در دنیا با تسلط دشمن و چیره شدن وی بر سرزمین های اسلامی و در مرحله ی بعد بازداشتن مسلمانان از دین شان که موجب عذاب دردناک در آخرت می شود.
 اما کسی که در صفوف دشمن نفوذ می کند، خود را به هلاکت نینداخته است بلکه جان خود را برای کسب رضایت خداوند متعال فروخته است.
۱- خداوند متعال می فرماید: «وَأَنفِقُواْ فِی سَبِیلِ اللهِ وَلاَ تُلْقُواْ بِأَیْدِیکُمْ إِلَى التَّهْلُکَهِ وَأَحْسِنُوَاْ إِنَّ اللهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ» (بقره: ۱۹۵) «و در راه الله انفاق کنید و (با ترک انفاق) خود را با دست خویش به هلاکت نیفکنید و نیکی کنید که الله نیکوکاران را دوست می‌دارد».
۲- خداوند متعال می فرماید: «وَمِنَ النَّاسِ مَن یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ اللهِ وَاللهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبَادِ» (بقره: ۲۰۷) «و از مردمان کسی هست که جان خود را برای به دست آوردن خشنودی الله می‌فروشد و الله نسبت به بندگان مهربان است».
۳- خداوند متعال می فرماید: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تَأْکُلُواْ أَمْوَالَکُمْ بَیْنَکُمْ بِالْبَاطِلِ إِلاَّ أَن تَکُونَ تِجَارَهً عَن تَرَاضٍ مِّنکُمْ وَلاَ تَقْتُلُواْ أَنفُسَکُمْ إِنَّ اللهَ کَانَ بِکُمْ رَحِیماً» (نساء: ۲۹) «ای کسانی که ایمان آورده‌اید، اموال یکدیگر را به باطل (و از راه‌های نامشروع) نخورید، مگر اینکه تجارتی با رضایت شما (انجام گرفته) باشد. و خودتان را نکشید، زیرا الله (نسبت) به شما مهربان است».
۴- و از اسلم بن ابی عمران روایت است که می گوید: «در غزوه ای از مدینه به قصد قسطنطنیه خارج شدیم و امیر ما در این غزوه عبدالرحمن بن خالد بن ولید بود. و رومیان آماده جنگ و منتظر مسلمانان بودند که ناگهان یکی از مسلمانان به تنهایی به دشمن حمله کرد. عده ای گفتند: دست نگهدار، لااله الا الله؛ خود را به دستش هلاک نمود. ابو ایوب گفت: این آیه در مورد ما گروه انصار نازل شد؛ آنگاه که خداوند پیامبرش را یاری کرد و اسلام را پیروز گردانید، گفتم: از این پس به اموال و سر و سامان دادن آنها بپردازیم. پس خداوند متعال این آیه را نازل کرد: «وَأَنْفِقُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَلَا تُلْقُوا بِأَیْدِیکُمْ إِلَى التَّهْلُکَهِ» بنابراین خود را به هلاکت انداختن این است که به اموال و ساماندهی آن روی آورده و جهاد را ترک کنیم. ابو عمران می گوید: ابوایوب چنان در راه خدا جهاد کرد که در قسطنطنیه دفن شد».