وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
خودداری از آزار و اذیّت
قبلاً بیان گردید که همسایه دارای جایگاهی والا و حرمت فراوانی است.
به همین سبب، کسی که همسایه‌اش را اذیّت نماید، به شدّت مورد تهدید و تحذیر قرار گرفته و آزاررساندن به ناحق و اذیّت‌کردن همسایه، شدیداً تحریم شده است.
در صحیح بخاری، از ابوشریح س روایت شده که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «وَاللَّهِ لاَ یُؤْمِنُ، وَاللَّهِ لاَ یُؤْمِنُ، وَاللَّهِ لاَ یُؤْمِنُ»؛ «سوگند به الله که هرگز ایمان ندارد، سوگند به الله که هرگز ایمان ندارد، سوگند به الله که هرگز ایمان ندارد.»
پرسیده شد: ای رسول الله! چه کسی ایمان ندارد؟
پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمودند: «مَنْ لَا یَأْمَنُ جَارُهُ بَوَائِقَهُ»[۱]؛ «کسی که همسایۀ او از بدی‌هایش در امان نباشد.»
در صحیح مسلم نیز از ابوهریره روایت شده که پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمودند: «لَا یَدْخُلُ الْجَنَّهَ مَنْ لَا یَأْمَنُ جَارُهُ بَوَائِقَهُ»[۲]؛ «کسی که همسایۀ او از بدی‌هایش در امان نباشد، وارد بهشت نمی‌شود.»
در صحیح بخاری و صحیح مسلم، از ابوهریره س نقل شده که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «مَنْ کَانَ یُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالیَوْمِ الآخِرِ فَلاَ یُؤْذِ جَارَهُ»[۳]؛ «کسی که ایمان به الله و روز آخرت دارد، باید که همسایه‌اش را اذیّت نکند.»
[۱]– صحیح بخاری، شمارۀ حدیث: ۶۰۱۶٫
[۲]– صحیح مسلم، شمارۀ حدیث: ۴۶٫
[۳]– صحیح بخاری، شمارۀ حدیث: ۶۰۱۸؛ صحیح مسلم، شمارۀ حدیث: ۴۷٫