خواندن نماز جنازه بر شهید

عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِاللَّهِ رَضِیَ اللَّه عَنْهُمَا قَالَ: کَانَ النَّبِیُّ  یَجْمَعُ بَیْنَ الرَّجُلَیْنِ مِنْ قَتْلَى أُحُدٍ فِی ثَوْبٍ وَاحِدٍ، ثُمَّ یَقُولُ: «أَیُّهُمْ أَکْثَرُ أَخْذًا لِلْقُرْآنِ»؟ فَإِذَا أُشِیرَ لَهُ إِلَى أَحَدِهِمَا، قَدَّمَهُ فِی اللَّحْدِ وَقَالَ: «أَنَا شَهِیدٌ عَلَى هَؤُلاءِ یَوْمَ الْقِیَامَهِ». وَأَمَرَ بِدَفْنِهِمْ فِی دِمَائِهِمْ، وَلَمْ یُغَسَّلُوا، وَلَمْ یُصَلَّ عَلَیْهِمْ. (بخارى:۱۳۴۳)
ترجمه: جابر بن عبد الله رضی الله عنهما می گوید: رسول الله  هر دو نفر از شهدای احد را در یک پارچه کفن میکرد. سپس، می پرسید: «کدام یک, قرآن را بیشتر میداند؟» پس کسی را که قرآن بیشتری می دانست، در لَحَد، مقدم میکرد. و فرمود: «من روز قیامت، برای اینها، گواهی خواهم داد». و دستور داد تا آنها را بدون غسل، با خون هایشان، دفن کنند. و همچنین، بر آنها نماز جنازه، گزارده نشد.