خواندن قرآن

خواندن قرآن بدون درک مطالب آن نیز خال از فایده نیست؛ زیرا در مقابل خواندن هر حرف، ده ثواب می رسد و هیچ عملی بیهوده تلقی نمی شود، البته نباید به تلاوت بسنده شود  و انگیزه ای برای درک مطلب نباشد و گرنه حافظ قرآن خوشحال می شد که رتبه اش از مولوی ها بالاتر است و چنین تصوری درست نیست ؛ زیرا هر چند که بر تلاوت الفاظ قرآن ثواب مترتب می شود ولی مقصود فقط در الفاظ خلاصه نمی شود و هدف نهایی فهم معانی قرآن و عمل کردن مطابق آن است.
 با توجه به مطالب گفته شده واضح است که ترجمه بدون تدبر کافی نیست ؛ چونکه فهمیدن به تدبری می گویند که مبنای عمل قرار گیرد.
همین طور مطالب آیه های فوق هر چند که به گوش رسیده باشند ولی تا زمانی که در آنها تدبر نشده باشد فایده ای نخواهد داشت . ترجمه قرآن را کفار نیز می دانستند و حتی از ما هم بهتر ؛ ولی ‌‌آیا بهره ای بردند ؟ هرگز ! زیرا تفکری در آن نکرده بودند،تا عملی بر آن مترتب شود . به همین دلیل این مطلب به اهتمام بیان شد تا در آن تفکر و مطابق آن عمل شود.

مواعظ حکیم الامت ؛ جلد دوم ؛ص(۱۸۰)