خنده

کسی را که با خندیدن فراموش می‌کنی، هرگز آن کس را با گریه کردن نمی‌توانی فراموش کنی. خنده از شیطان است و قهقه دل را می‌میراند و گریه در خلوت برای خدا دل را روشن می‌گرداند.

حضرت حسن بصری می‌گوید: تعجبّ می‌کنم از کسی‌که می‌خندد در حالی‌که جهّنم جلوی اوست و از کسی‌که قهقه می‌کند در حالی‌که مرگ پیش روی اوست.

پیامبر اکرم ج در حدیث صحیحش می‌فرماید: وای بر کسی‌که به دروغ حرفی بزند تا مردم بخندند وای بر او، وای بر او^([۱]).

حضرت علی (کرم الله وجه) می‌فرماید: کسی‌که شوخی می‌کند و می‌خنداند، کمی از عقلش بُریده می‌شود.

حضرت عمر به احنف بن قیس فرمود: هرکس که زیاد بخندد، هیبتش کم می‌گردد، هرکس شوخی کند حقیر می‌شود، هر کس کاری را زیاد انجام دهد با آن مشهور می‌شود و هرکس حرفی بزند، خوار می‌شود و شخص خوار همیشه بدنام است.

قول الله تعالی: ﴿فَلۡیَضۡحَکُواْ قَلِیلٗا وَلۡیَبۡکُواْ کَثِیرٗا جَزَآءَۢ بِمَا کَانُواْ یَکۡسِبُونَ٨٢﴾ [التوبه: ۸۲]^([۲]).