وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
یکی از خصوصیات مذهب تشیع مسئله خمس است که پیشوایان این مذهب در رساله های علمیه خود خمس را جزء فروع دین شمرده و هفت چیز را مشمول آن دانسته اند، که شامل یک پنجم از کل درآمد مکاسب، معادن، کنوز، غواصی، مال حلال مخلوط به حرام و غنائم جنگی می باشد. و مقلدین خود را مکلف به پرداخت آن نموده اند ….
آن هم به نام حکم خدا و سنت رسول الله . و خودشان از این راه ارتزاق نموده و نسل و ذریه خود را سیراب نموده و می نمایند.
مدتها فکر می کردم چگونه ممکن است پیامبری که فرستاده خدا و هدفش اعتلای کلمه حق و اجرای عدالت اجتماعی است چنین مالیات سنگینی را به خاطر سودجویی طبقه ای خاص وضع نموده باشد.
آیا این خمس خواری با دین مبین اسلام مطابقت دارد؟
بالاخره پس از سالها تحقیق در آیات قرآن و سیره نبی اکرم به مطالب روشن و دلایل قطعی دست یافتم که خلاصه آن را در نوشتار زیر به طالبان حق و حقیقت تقدیم می دارم.
۱ – در تمام قرآن تنها یک آیه در مورد خمس وجود دارد. آن هم در سوره انفال آیه ۴۱ آمده است .
﴿وَاعْلَمُواْ أَنَّمَا غَنِمْتُم مِّن شَیْءٍ فَأَنَّ لِلّهِ خُمُسَهُ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِی الْقُرْبَى وَالْیَتَامَى وَالْمَسَاکِینِ وَابْنِ السَّبِیلِ إِن کُنتُمْ آمَنتُمْ بِاللّهِ وَمَا أَنزَلْنَا عَلَى عَبْدِنَا یَوْمَ الْفُرْقَانِ یَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعَانِ وَاللّهُ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ﴾
ترجمه : و بدانید آنچه در جنگ غنیمت گرفته اید محققاً یک پنجم آن متعلق به خداوند است و برای پیامبر و برای نزدیکان و یتیمان و مساکین و در راه ماندگان است. اگر به خدا و آنچه بر بنده خود (محمد صلی الله علیه و سلم) در روز فرقان روزی که دو سپاه روبرو شدند خدا نازل فرمود ایمان آورده اید و بدانید که خدا بر هر چیز تواناست.
اگر به خدا و آنچه که بر بنده خود نازل کرده ایم، در روز جدا شدن حق از باطل، روزی که دو سپاه کفر و ایمان در مقابل یکدیگر قرار گرفتند نازل کرده ایم ایمان آورده اید و خدا بر همه چیز تواناست.
آیه فوق مربوط به غنایم جنگی است و هیچ ارتباطی به فاضل مؤونه و درآمدهای تجارت و کسب و زراعت و …. ندارد و به اتفاق تمام مفسرین اعم از شیعه و سنی شأن نزول آیه شریفه را در مورد جنگ بدر ذکر نموده اند و آن هنگامی بود که کفار شکست خورده، یا کشته شدند یا فرار کرده و اموالی از آنان به جا مانده بود که تحت عنوان غنایم جنگی در اختیار مسلمین قرار گرفت و آیه فوق نازل شد و دستور آمد که کلیه غنایم به پنج قسمت تقسیم گردد و (چهار پنجم) آن در اختیار مجاهدین و مابقی یعنی (یک پنجم ) را در راه خدا که برای رسول خداو نزدیکان، یتیمان، مساکین و در راه ماندگان مصرف نمایند.
با توجه به آیه فوق، خمسی که در قرآن آمده مخصوص غنایم (دارالحرب) است و اگر به متن آیه توجه کنیم سخن از (یَوْمَ الْفُرْقَانِ) است یعنی روزی که میان حق و باطل فرق گذارده شده است و باز هم در آیه آمده (یَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعَانِ) روزی که دو لشکر کفر و ایمان در مقابل یکدیگر قرار گرفتند.
پس معلوم می شود این حکم مربوط به صحنه جنگ است و به کسب و تجارت و کشاورزی ارتباطی ندارد. پس چگونه است که متولیان مذهب تشیع به نام خدا و قرآن آیات الهی را تحریف نموده و جریان فکری و اقتصادی جوامع اسلامی را که شاهرگ حیاتی هر ملتی است به انحراف کشانده و بدعتی اینگونه عظیم را در جامعه ترویج می کنند.
۲ – آیه شریفه در سوره انفال است و انفال در لغت به معنای عطیه و دستاوردهای مادی جنگ است از اول تا پایان این سوره مبارکه سخن از جهاد فی سبیل الله و دفاع از جان و مال و ناموس مسلمین و مجاهدین است و سخن از پیروزی مؤمنین بر سپاه کفر و شرک بوده و شرایط موفقیت بر دشمنان را متذکر می گردد و شأن نزول آیات به اتفاق همه مفسرین مربوط به جنگ بدر است و هیچ ارتباطی با کسب و کار و زراعت ندارد.
اگر بگویند شأن نزول مخصص نیست می گوییم کاملاً صحیح است ولی عمومیت آن شامل جنگهایی است که بین مسلمین و کفار واقع گردد و تا قیامت تعمیم دارد . بنابراین تعمیم آیه در مورد جنگ است شخص مسلمان نباید حکم خدای متعال را تابع منافع مادی و غیرقرآنی نموده و مردم را در جهل نگه دارد و به نام قرآن و خدا و دین اسلام از دسترنج زحمتکشان ارتزاق نماید.
کسبه عموماً در کوچه و بازار به کار مشغولند و کشاورزان در مزارع نه در میدان کارزار .
تقوای الهی مانع از آن است که کلام خداوند را تحریف نموده و آن را در دام تزویر قرار داده و از آن امرار معاش نمایند.
۳ – در ابتدای آیه شریفه خداوند فرموده است : « وَاعْلَمُواْ » یعنی و بدانید . حال باید دید که چه چیز را بدانیم، باید به آیه قبل از آن توجه شود تا معنای « وَاعْلَمُواْ » مشخص گردد. حرف «وَ» در اول آیه ی شریفه واو عطف است و به آیه قبل از آن مرتبط می شود.
که فرموده ﴿وَقَاتِلُوهُمْ حَتَّى لاَ تَکُونَ فِتْنَهٌ﴾ در آیه می گوید که این کفار همگی فتنه اند و فرموده با آنها بجنگید تا فتنه برداشته شود و بدانید آنچه می ماند غنیمت است پس مشاهده می شود که آیات در سوره ی انفال همه مربوط به جنگ است.
پس خمسی که خداوند در قرآن مقرر فرموده مربوط به غنایم جنگ است و هرگونه دستکاری در حکم خداوند بدعت بوده و باعث فساد و نابودی منابع مادی مسلمین شده و مستوجب عذاب آخرت است.
۴ – در آیه شریفه بعد از فعل امر (وَاعْلَمُواْ) فرموده است (أَنَّمَا غَنِمْتُم مِّن شَیْءٍ) یعنی هر چیزی که بعد از جنگ برای شما باقی مانده از هر چه که باشد غنیمت است و یک پنجم آن متعلق به خداوند است . با توجه به این که بهترین راه فهم کلام خدا، تفسیر قرآن به خود قرآن است معنای غنیمت را در قرآن جستجو می کنیم :
در شش آیه از آیات قرآن کریم واژه (غَنِمْتُم) و مغانم در سوره انفال، /نساء / و فتح آمده است که تماماً مربوط به جنگ است.
حال برای کسانی که مایل به تحقیق می باشند آدرس سایر آیات را که واژه غنیمت را تفسیر می کند یادآور می شویم. که آیه اول در مورد (چهار پنجم) باقیمانده است که این آیه در مورد (چهار پنجم) باقیمانده که سهم رزمندگان و مجاهدین است و می فرماید از آنچه غنیمت گرفتید بخورید که حلال و طیب است بر شما.
سوره انفال آیه ۶۹ :﴿فَکُلُواْ مِمَّا غَنِمْتُمْ حَلاَلاً طَیِّبًا﴾
در سوره نساء آیه۹۴ فرموده برای به دست آوردن مال دنیا جهاد نکنید . غنایم را از خدا بخواهید : ﴿ تَبْتَغُونَ عَرَضَ الْحَیَاهِ الدُّنْیَا فَعِندَ اللّهِ مَغَانِمُ کَثِیرَهٌ﴾
در سوره فتح آیه ۱۹ فرموده: و غنیمت های بسیار که در جنگ خواهند گرفت (وَمَغَانِمَ کَثِیرَهً یَأْخُذُونَهَا وَکَانَ اللَّهُ عَزِیزًا حَکِیمًا)
آیاتی از سوره فتح در مورد جنگ است. که عده ای تخلف کرده در جهاد حاضر نشدند و اینها گفتند زمانی که شما به غنایم رسیدید ما می آییم.
سوره فتح آیه ۱۵ می فرماید: ﴿سَیَقُولُ الْمُخَلَّفُونَ إِذَا انطَلَقْتُمْ إِلَى مَغَانِمَ لِتَأْخُذُوهَا ذَرُونَا نَتَّبِعْکُمْ﴾
سوره فتح آیه ۲۰ فرموده: ﴿وَعَدَکُمُ اللَّهُ مَغَانِمَ کَثِیرَهً تَأْخُذُونَهَا﴾ خدا وعده داده است به شما که در جنگ غنایم بسیار به دست آورید.
پس تکرار می کنیم به اعتبار تفسیر قرآن به قرآن غنایم فقط و فقط مربوط به جنگ است و به کسب و کار و تجارت و زراعت هیچگونه ربطی ندارد.
در قرآن آمده است « وَآتُوا الزَّکَاهَ » ولی در هیچ جای قرآن «اتوالخمس» نداریم.
علت آن است که آن یک پنجم که مال خداست را نمی گوید بدهید چون فعل بدهید یعنی از مال خودتان بپردازید ولی در مورد خمس می فرماید : «آن را تصرف نکنید و به مصارفی که شارع مقدس مشخص کرده است برسانید.»
کلمه «غَنِمْتُمْ » غیر از واژه کسبتم است عموم مردم باید زکات را بپردازند بدین جهت می فرماید «وَآتُوا الزَّکَاهَ» اما چون اموالی که از جنگ به دست آمده مال شما نیست و مال خداست تصاحب نکنید و به مصارفی که خداوند متعال تعیین کرده است برسانید.