با قطع نظر از اینکه نظریه خمس پوچ و باطل و اشتباه است، واقعیت و وضعیت حاکم شاهد تناقض آشکاری بین نظریه و اجرا میباشد!.
جامعه آکنده از افراد فقیر و نیازمند است، حتی کسانی که نسبشان به عبدالمطلب یا امیرالمؤمنین علی علیه السلام یا حسین علیه السلام میرسد نیز در فقر دست و پا میزنند، و با وجود اینکه از سادات هستند هیچ چیزی از خمس به آنها نمیرسد!!.
بلکه خمس در میان قشر مشخصی دست به دست مىگردد، و به فقرا و نیازمندانی که زندگی را با سختی و رنج به سر میکنند چیزی نمیرسد، آری کسانی میلیاردها پول و گنجهای طلا و نقره اندوختهاند، و در کاخهای مجلل زندگی میکنند، و بر ماشینهای گران قیمت سوار میشوند، و مؤسسههای مالی بزرگی را در داخل و خارج کشور اداره میکنند، این فقرا را فراموش کردهاند و از احوال برادران و همکیشان خود جویا نمیشوند!.
به چه حق این مستمندان که بیشترشان از خویشاوندان پیامبر صلی الله علیه وسلم هستند محروم میشوند؟! بلکه بسیاری از این مستمندان با اینکه خودشان نیازمند هستند اموال خود را به این ثروتمندان مرفّه میپردازند!.