ز) همراهی با مسلمانان و امام آنها به هنگام ظهور فتنه ها و در هر حال.
۱- از حذیفه بن یمان روایت است که می گوید: مردم از رسول خدا در مورد امور نیک و خیر می پرسیدند اما من از شر و شرارت می پرسیدم تا مبادا گفتار آن شوم؛ گفتم: ای رسول خدا، ما در جاهلیت در شر و بدی به سر می بردیم که خداوند این خیر (اسلام) را به ما عطا نمود؛ آیا بعد از این خیر و شری هست؟ رسول خدا فرمودند: بله؛ گفتم: آیا بعد از آن شر، خیر است؟ فرمود: بله، اما در آن فساد خواهد بود. گفتم: فساد آن چیست؟ فرمود: گروهی خواهند بود که به راه و روشی جز سنت من عمل کرده و دیگران را به آن فرا می خوانند برخی اعمال شان نیک و برخی منکر است. گفتم: آیا بعد از این خیر، شری هست؟ فرمود: بله، دعوتگرانی که مردم را به سوی دروازه های دوزخ فرا می خوانند، هرکس دعوت آنها را اجابت کند، او را به آتش می اندازند. گفتم: ای رسول خدا آنان را برای ما توصیف کن؛ رسول خدا فرمود: بله؛ قومی از جنس ما هستند که به زبان ما سخن می گویند. گفتم: ای رسول خدا، اگر این وضعیت را دریافتم چه کنم؟ فرمود: با مسلمانان و پیشوای آنان باش؛ گفتم: اگر در آن زمان جماعت و رهبری نداشتند چه کنم؟ فرمود: از تمام گروهای موجود دوری کن هرچند این دوری سبب شود ریشه ی درختان را با دندان بگیری تا اینکه در همان حال بمیری … .
۲- از ابوهریره روایت است که رسول خدا فرمودند: «هرکس از اطاعت امام و پیشوای مسلمانان خارج شود و جماعت مسلمانان را ترک کند و در این وضعیت بمیرد، بر مرگ جاهلی (و گمراهی) مرده است. و هرکس زیر پرچمی که هدفش معلوم نیست بجنگند و به خاطر تعصب قومی خشمگین شود، یا اینکه به سوی تعصبات قومی فرا خواند، یا چنین تعصبی را یاری دهد و در این مسیر کشته شود. بر مرگ جاهلی (و گمراهی) مرده است و هرکس بر علیه امت من خروج کند و نیک و بد آنها را گردن زند و از کشتن مومنان باکی نداشته باشد و به عهد هیچ صاحب عهدی وفا نکند، نه او از من است و نه من از اویم».
۳- از ابن عباس روایت است که رسول خدا فرمودند: «هرکس عمل یا رفتار ناخوشایندی از امیرش ببیند، باید صبر کند؛ زیرا کسی که به اندازه ی یک وجب از فرمان حاکم خارج شود – و بر همین حالت بمیرد- به مرگ جاهلیت (و بر گمراهی) مرده است».
س) انکار حکیمانه ی امور غیر شرعی که از حاکم سر می زند و نجنگیدن با آنها مادامی که نماز می خوانند.
۱- خداوند متعال می فرماید: «وَلْتَکُن مِّنکُمْ أُمَّهٌ یَدْعُونَ إِلَى الْخَیْرِ وَیَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنکَرِ وَأُوْلَئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ * وَلاَ تَکُونُواْ کَالَّذِینَ تَفَرَّقُواْ وَاخْتَلَفُواْ مِن بَعْدِ مَا جَاءهُمُ الْبَیِّنَاتُ وَأُوْلَئِکَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِیمٌ» (آل عمران: ۱۰۴ -۱۰۵» «و باید از میان شما گروهی باشند که (مردم را) به نیکی دعوت کنند و به کار شایسته وا دارند و از زشتی باز دارند و آنانند که رستگارند. و مانند کسانی نباشید که پراکنده شدند و اختلاف کردند پس از آنکه دلایل روشن برای شان آمد و اینان برای شان عذاب بزرگی است».
۲- از ام سلمه روایت است که رسول خدا فرمودند: «پادشاهانی بر شما حاکم خواهند شد که برخی از اقدامات آنها را نیک و مطابق با شریعت و برخی را مخالف با آن می یابند. بنابرابن هرکس اعمال و رفتار مخالف با شریعتِ آنان را (در دل) ناپسند شمارد از گناه بری می گردد؛ و هرکس با آن مخالفت مبارزه کند، (از گناه تایید ظلم و منکر) سالم می ماند. ولی کسی که به عمل آنها راضی باشد و از آنها پیروی کند، (گنه کار و نافرمان است). گفتند: ای رسول خدا، آیا با آنها نجنگیم؟ فرمودند: مادامی که نماز می خوانند، نه».