خلاصه در مورد تکفیر

1. تکفیر حق خدا و رسولش صلی الله علیه و سلم می­باشد؛ یعنی هیچ مسلمانی حق ندارد مسلمانی را تکفیر کند مگر این­که آن موردی که موجب کفر است، در قرآن و احادیث صحیح از رسول الله  صلی الله علیه و سلم همان­گونه که سلف صالح از اصحاب و تابعین آن را فهم کرده­اند، موجود باشد چون آن­ها نسبت به فهم قرآن و سنت از دیگران عالم­ترند.
2. کفر قابل تقسیم به دو نوع است:

أ. کفر اعتقادی و آن چیزی است که صاحبش را از دایره­ی اسلام خارج می­گرداند؛ مانند این­که فردی معتقد است حکم خداوند برای زمان فعلی صلاحیت ندارد یا این­که صلاحیت دارد اما ناقص است و یا معتقد است که در آن احکامی چون قطع کردن دست دزد یا رجم کردن زناکار یا قصاص نفس یا ازدواج کردن با چهار زن موجب ظلم است. و به همین صورت اگر کسی به چیزی از ارکان اسلام یا یکی از موارد ایمان که معروف و شناخته شده می­باشد استهزاء نماید، کافر می­شود.

ب. کفر عملی مانند این­که کسی به خاطر شهوات نفس به غیر از آنچه خداوند نازل فرموده، حکم کند یا این کار را به خاطر رشوه یا صرف کارمند بودن انجام دهد، مرتکب یکی از کبائر شده است ولی در صورتی که حکم خدا را حق و انجام آن را واجب بداند با این کار از دایره­ی اسلام خارج نمی‌گردد و همچنین از جمله کفر عملی ترک نماز به خاطر کسالت و سستی است و این در حالی است که به فرض بودنش معتقد باشد. و همه­ی علما به اتفاق آن را گناه کبیره می­­دانند ولی در مورد این­که آیا باعث خارج شدن از دین خواهد شد یا نه با همدیگر اختلاف نموده­اند.