خفقان و دیکتاتوری (۱)

این چه حکومتی بوده که در اولین ثانیه‌های حکومت خود می‌تواند تا این حد، مقتدر و خفقان زا باشد؟ حتی اگر دیکتاتوری بوده (که این بازی‌ها مال زمان‌های بعد است) شخصیتی مانند علی علیه السلام با آن شجاعت و نزدیکی به پیامبر  صلی الله علیه و سلم و قبیله شجاع بنی‌هاشم از شمول آن خارج است. و حتی اگر علی علیه السلام  نیز مشمول خفقان حکومت بوده مسلماً سخن گفتن برای او ممنوع نبوده است.

چگونه در چنین حکومت دیکتاتوری و خفقان آوری که هیچ‌کس حتی جرات اشاره به آیه قرآن در خصوص خلافت علی را نداشته ابوبکر می‌تواند با کمک مردم، بر آنهمه مشکل (شورش رده، جمع آوری قرآن و…) غلبه کرده و سپس به ایران و روم و مصر همزمان حمله کند؟

چگونه پیامبر اکرم به مدت ۱۳ سال در مکه، بدون یار و یاور در میان کفار و مردم جاهلی به تمام خدایان آنها و آداب و رسومشان تاخت و اهانت کرد ولی کشته نشد ولی حضرت علی با یارانی که داشت آن هم در مدینه و در اولین ثانیه‌های حکومت حضرت ابوبکر رضی الله عنه حتی نمی‌تواند به واقعه غدیر اشاره‌ای هم داشته باشد؟ و آیا اگر تعصب را کنار بگذاریم پاسخ اینهمه اشکال و تناقض، اظهر من الشمس نیست؟

چگونه عرب‌ها برای حکومت ابوبکر و عمر دیکتاتور آن همه جانفشانی می‌کردند؟ مگر شما نمی‌گویید علت شکست سپاه ایران، دیکتاتوری و استبداد پادشاهان ایران بود؟ عجیب است آیا علت رشادت و پیروزی سپاه اسلام نیز خفقان و استبداد ابوبکر و عمر بوده؟ آیا این مسخره نیست؟

این چه خفقانی بوده که در زمان خلافت حضرت عمر، یک عرب بدوی در مسجد بلند می‌شود و به حضرت عمر می‌گوید اگر خواستی کج شوی با این شمشیر تو را راست می‌کنیم؟!!! (آنهم حضرت عمر، نه ابوبکری که ملایمت و آرامی او زبانزد خاص و عام بوده. آنگاه می‌گویید علی با آنهمه سرشناسی و طرفدار نمی‌توانسته یک جمله بگوید!).

این چگونه خفقانی بوده که امام حسن، یعنی کودکی ۱۰ ساله در مسجد در حضور همه بر می‌خیزد و به ابوبکر پیرمرد ۶۳ ساله می‌گوید از منبر پدر من، بیا پایین؟! و هیچ اتفاقی هم نمی‌افتد؟

در زمان خلافت حضرت علی علیه السلام که دیگر خفقان و مصلحت و تقیه و… وجود نداشته چرا ایشان در هیچ کجای نهج البلاغه و نامه‌هایی که به معاویه می‌نویسند یا افرادی که از ایشان در مورد سقیفه سئوال می‌کنند و همچنین در خطبه شقشقیه هیچ اشاره‌ای به غدیر و آیه تبلیغ و خلافت بلافصل خود بر مبنای نص الهی نمی‌کنند؟

حضرت علی علیه السلام بیشتر مواقع در زمان خلافتشان بالای منبر می‌گفتند: من تنها کسی هستم که وصی و برادر محمدم (منظور عقد اخوت در مدینه) و هر که چنین ادعایی کند بی‌شک دروغگوست. پس چرا حتی یک بار هم به واقعه غدیر و آیه قرآن که مهم‌تر است اشاره‌ای نمی‌کنند‌؟

حتی در همان یکی دو مورد جعلی که شما معتقدید حضرت علی به واقعه غدیر اشاره فرمودند چرا ایشان اشاره‌ای به موضوعیت واقعه یعنی خلافت و وجود آیه و فرمان خداوند در این باب نمی‌کنند (مسلما اگر چنین اشاره‌ای داشته‌اند از باب لزوم رعایت و محبت ایشان بوده و نه خالفت منصوص).

آیا ابوبکر و عمر به تنهایی توانستند چنان محیط خفقان زایی را ایجاد کنند؟ یا حامیانی داشتند؟ حامیان آنها که بودند؟ مسلماً بنی‌هاشم نبودند. بنی امیه هم نمی‌توانست باشد (‌زیرا ابوسفیان اولین کسی بوده که به حضرت علی پیشنهاد بیعت می‌دهد!‌) می‌آییم سراغ سران اصحاب: سعد ابن عباده: که مخالف بود و از مدینه رفت. مهاجرین: عمار یاسر! سلمان فارسی! بلال! ابوذر! از مهاجرین می‌گذریم و می‌رویم سراغ انصار: براستی آیا انصار، همین افرادی که با صدق دل و خلوص نیت پیامبر صلی الله علیه و سلم را به مدینه دعوت کردند ناگهان فقط چند ثانیه پس از رحلت پیامبر اکرم همگی ناگهان عمله ظلم و مجری دیکتاتوری و خفقان می‌شوند؟!!!.

این چه حکومتی بوده که در اولین ثانیه‌های حکومت خود می‌تواند تا این حد، مقتدر و خفقان زا باشد؟ حتی اگر دیکتاتوری بوده (که این بازی‌ها مال زمان‌های بعد است) شخصیتی مانند علی علیه السلام با آن شجاعت و نزدیکی به پیامبر  صلی الله علیه و سلم و قبیله شجاع بنی‌هاشم از شمول آن خارج است. و حتی اگر علی علیه السلام  نیز مشمول خفقان حکومت بوده مسلماً سخن گفتن برای او ممنوع نبوده است.

چگونه در چنین حکومت دیکتاتوری و خفقان آوری که هیچ‌کس حتی جرات اشاره به آیه قرآن در خصوص خلافت علی را نداشته ابوبکر می‌تواند با کمک مردم، بر آنهمه مشکل (شورش رده، جمع آوری قرآن و…) غلبه کرده و سپس به ایران و روم و مصر همزمان حمله کند؟

چگونه پیامبر اکرم به مدت ۱۳ سال در مکه، بدون یار و یاور در میان کفار و مردم جاهلی به تمام خدایان آنها و آداب و رسومشان تاخت و اهانت کرد ولی کشته نشد ولی حضرت علی با یارانی که داشت آن هم در مدینه و در اولین ثانیه‌های حکومت حضرت ابوبکر رضی الله عنه حتی نمی‌تواند به واقعه غدیر اشاره‌ای هم داشته باشد؟ و آیا اگر تعصب را کنار بگذاریم پاسخ اینهمه اشکال و تناقض، اظهر من الشمس نیست؟

چگونه عرب‌ها برای حکومت ابوبکر و عمر دیکتاتور آنهمه جانفشانی می‌کردند؟ مگر شما نمی‌گویید علت شکست سپاه ایران، دیکتاتوری و استبداد پادشاهان ایران بود؟ عجیب است آیا علت رشادت و پیروزی سپاه اسلام نیز خفقان و استبداد ابوبکر و عمر بوده؟ آیا این مسخره نیست؟

این چه خفقانی بوده که در زمان خلافت حضرت عمر، یک عرب بدوی در مسجد بلند می‌شود و به حضرت عمر می‌گوید اگر خواستی کج شوی با این شمشیر تو را راست می‌کنیم؟!!! (آنهم حضرت عمر، نه ابوبکری که ملایمت و آرامی او زبانزد خاص و عام بوده. آنگاه می‌گویید علی با آنهمه سرشناسی و طرفدار نمی‌توانسته یک جمله بگوید!).

این چگونه خفقانی بوده که امام حسن، یعنی کودکی ۱۰ ساله در مسجد در حضور همه بر می‌خیزد و به ابوبکر پیرمرد ۶۳ ساله می‌گوید از منبر پدر من، بیا پایین؟! و هیچ اتفاقی هم نمی‌افتد؟

در زمان خلافت حضرت علی علیه السلام که دیگر خفقان و مصلحت و تقیه و… وجود نداشته چرا ایشان در هیچ کجای نهج البلاغه و نامه‌هایی که به معاویه می‌نویسند یا افرادی که از ایشان در مورد سقیفه سئوال می‌کنند و همچنین در خطبه شقشقیه هیچ اشاره‌ای به غدیر و آیه تبلیغ و خلافت بلافصل خود بر مبنای نص الهی نمی‌کنند؟

حضرت علی علیه السلام بیشتر مواقع در زمان خلافتشان بالای منبر می‌گفتند: من تنها کسی هستم که وصی و برادر محمدم (منظور عقد اخوت در مدینه) و هر که چنین ادعایی کند بی‌شک دروغگوست. پس چرا حتی یک بار هم به واقعه غدیر و آیه قرآن -که مهم‌تر است-‌ اشاره‌ای نمی‌کنند‌؟

حتی در همان یکی دو مورد جعلی که شما معتقدید حضرت علی به واقعه غدیر اشاره فرمودند چرا ایشان اشاره‌ای به موضوعیت واقعه یعنی خلافت و وجود آیه و فرمان خداوند در این باب نمی‌کنند (مسلما اگر چنین اشاره‌ای داشته‌اند از باب لزوم رعایت و محبت ایشان بوده و نه خالفت منصوص).

آیا ابوبکر و عمر به تنهایی توانستند چنان محیط خفقان زایی را ایجاد کنند؟ یا حامیانی داشتند؟ حامیان آنها که بودند؟ مسلماً بنی‌هاشم نبودند. بنی امیه هم نمی‌توانست باشد (‌زیرا ابوسفیان اولین کسی بوده که به حضرت علی پیشنهاد بیعت می‌دهد!‌) می‌آییم سراغ سران اصحاب: سعد ابن عباده: که مخالف بود و از مدینه رفت. مهاجرین: عمار یاسر! سلمان فارسی! بلال! ابوذر! از مهاجرین می‌گذریم و می‌رویم سراغ انصار: براستی آیا انصار، همین افرادی که با صدق دل و خلوص نیت پیامبر صلی الله علیه و سلم را به مدینه دعوت کردند ناگهان فقط چند ثانیه پس از رحلت پیامبر اکرم همگی ناگهان عمله ظلم و مجری دیکتاتوری و خفقان می‌شوند؟!!!