خطورت تقدیم عقل بر نص شرعی
“قَالَ سَآوِی إِلَىٰ جَبَلٍ یَعْصِمُنِی مِنَ الْمَاء” «(پسر لجوج و مغرور نوح) گفت: به کوه بزرگی میروم و مأوی میگزینم که مرا از سیلاب محفوظ میدارد».
[این عقل است]“قَالَ لَا عَاصِمَ الْیَوْمَ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ إِلَّا مَنْ رَحِمَ” «نوح گفت: امروز هیچ قدرتی در برابر فرمان خدا (مبنی بر غرق و هلاکشدن کافران) پناه نخواهد داد مگر کسی را که مشمول رحمت خدا گردد و بس».
[این هم نص شرعی وحی است]“وَحَالَ بَیْنَهُمَا الْمَوْجُ فَکَانَ مِنَ الْمُغْرَقِینَ” «(در همین هنگام موجی او را در کام خود فرو برد) و موج میان پدر و پسر جدائی انداخت و پسر در میان غرقشدگان جای گرفت».
[این نیز نتیجه است]بنابراین هر کس که عقلش را بر نصوص کتاب و سنت صحیح مقدم دارد .. در تاریکی دریاهای هوی و هوسها و بدعتها غرق می شود.
هرکس با تکیه بر عقل، به مخالفت شرع عادت کند ایمان در قلبش جای گیر نمی گردد…”.
(شیخ الاسلام رحمه الله – درء التعارض: ۱ / ۱۸۷)