خطر شرک (۲)

۱۱- کامل ترین انسان ها یعنی پیامبران از شرک ورزیدن می ترسیدند:

خداوند متعال از ابراهیم نقل می کند که فرمود: «وَاجْنُبْنِی وَبَنِیَّ أَن نَّعْبُدَ الأَصْنَامَ» (ابراهیم: ۳۵) «و مرا و فرزندانم را از آنکه بت‌ها را پرستش کنیم دور بدار».

۱۲- دوری و پرهیز از شرک از جمله توصیه های پدران به فرزندان می باشد. خداوند متعال می فرماید: «وَ إِذْ قالَ لُقْمانُ لاِبْنِهِ وَ هُوَ یَعِظُهُ یا بُنَیَّ لا تُشْرِکْ بِاللَّهِ إِنَّ الشِّرْکَ لَظُلْمٌ عَظیمٌ» (لقمان: ۱۳) «و (به یاد آور) هنگامی را که لقمان به فرزندش درحالی‌که او را پند می‌داد، گفت: «ای پسرک من! به الله شرک نیاور، بی‌گمان شرک، ستم بزرگی است».

۱۳- شرک سبب محروم شدن از ورود به بهشت می شود: خداوند متعال می فرماید: «نإِنَّهُ مَنْ یُشْرِکْ بِاللَّهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَیْهِ الْجَنَّهَ» (مائده: ۷۲) «همانا هرکس به الله شرک آورد، الله بهشت را بر او حرام کرده است».

۱۴- مشرک دروغ پرداز و اهل بهتان و گمراه است و گناهش بسیار بزرگ است. خداوند متعال می فرماید: «وَ مَنْ یُشْرِکْ بِاللَّهِ فَقَدِ افْتَری‏ إِثْماً عَظیماً» (نساء: ۴۸) «و هرکس برای خدا شریکی قائل گردد، گناه بزرگی را مرتکب شده است». و می فرماید: «وَ مَنْ یُشْرِکْ بِاللَّهِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلالاً بَعیداً» (نساء: ۱۱۶) «هرکس برای خدا شریکی قائل شود، به راستی بسی گمراه گشته است (و خیلی از حق پرت شده است)».

۱۵- مشرک نجس (پلید) است خداوند می فرماید: «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا إِنَّمَا الْمُشْرِکُونَ نَجَسٌ فَلا یَقْرَبُوا الْمَسْجِدَ الْحَرامَ بَعْدَ عامِهِمْ هذا» (توبه: ۲۸) «ای کسانی‌که ایمان آورده‌اید! بی‌گمان مشرکان پلیدند، پس نباید بعد از اِمسال به مسجد الحرام نزدیک شوند».

۱۶- عمل مشرک مردود است و اعتباری ندارد. رسول خدا فرمودند: «قَالَ اللهُ تَبَارَکَ وَتَعَالَى: أَنَا أَغْنَى الشُّرَکَاءِ عَنِ الشِّرْکِ، مَنْ عَمِلَ عَمَلًا أَشْرَکَ فِیهِ مَعِی غَیْرِی، تَرَکْتُهُ وَشِرْکَهُ»:[۱] «خداوند متعال می فرماید: من بی نیازترین شرکاء از شریک هستم، هرکس عملی را انجام دهد که در آن کسی را با من شریک کند، او را با عمل شرکی اش رها می کنم».

۱۷- ازدواج با زنان و مردان مشرک حرام است. خداوند متعال می فرماید: «وَ لا تَنْکِحُوا الْمُشْرِکاتِ حَتَّی یُؤْمِنَّ وَ لَأَمَهٌ مُؤْمِنَهٌ خَیْرٌ مِنْ مُشْرِکَهٍ وَ لَوْ أَعْجَبَتْکُمْ» (بقره: ۲۲۱) «و با زنان مشرک تا ایمان نیاورده‌اند، ازدواج نکنید. بی‌گمان کنیز با ایمان از زن (آزاد) مشرک بهتر است، اگر چه (زیبایی یا دارائی او) شما را به شگفت آورد».

۱۸- شرک اولین امری است که در قرآن کریم از آن نهی شده است: خداوند متعال می فرماید: «فَلا تَجْعَلُوا لِلَّهِ أَنْدَاداً وَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ» (بقره:۲۲) «بنابراین برای الله همتایانی قرار ندهید، درحالی‌که می‌دانید».

۱۹- شرک ورزیدن، مانع طلب مغفرت برای مشرک می شود. خداوند متعال می فرماید: «مَا کَانَ لِلنَّبِیِّ وَالَّذِینَ آمَنُواْ أَن یَسْتَغْفِرُواْ لِلْمُشْرِکِینَ وَلَوْ کَانُواْ أُوْلِی قُرْبَى مِن بَعْدِ مَا تَبَیَّنَ لَهُمْ أَنَّهُمْ أَصْحَابُ الْجَحِیمِ» (توبه: ۱۱۳) «برای پیامبر و کسانی‌که ایمان آوردند (شایسته) نبود که برای مشرکان طلب آمرزش کنند – هرچند از نزدیکان‌شان باشند- بعد از آنکه برای آن‌ها روشن شد که آن‌ها اهل دوزخند».

 

[۱] – مسلم: ۲۹۸۵