بدعتها و نو آوریها در دین دارای خطرات بزرگ و آثار بدی بر شخص و اجتماع دارد بلکه بر تمام اصول و فروع دین تأثیر میگذارد.
پس بدعت به معنی نوآوری در دین، گفتن چیزی بر خدا بدون علم و تشریع نمودن در دین به آنچه خداوند به آن اجازه نداده است، میباشد. و بدعت سبب پذیرفته نشدن علم و جدایی امت است. و شخص بدعت گذار گناه خود و کسانی که از او تبعیت کنند را بر دوش میکشد همچنین بدعت سبب محرومیت از نوشیدن از حوض پیامبر صلی الله علیه و سلم میشود.
از سهل بن سعد انصاری و ابوسعید خدری رضی الله عنهما روایت است که رسول الله صلی الله علیه و سلم فرمودند: «أَنَا فَرَطُکُمْ عَلَى الْحَوْضِ مَنْ وَرَدَ شَرِبَ وَمَنْ شَرِبَ لَمْ یَظْمَأْ أَبَدًا وَلَیَرِدَنَّ عَلَیَّ أَقْوَامٌ أَعْرِفُهُمْ وَیَعْرِفُونِی ثُمَّ یُحَالُ بَیْنِی وَبَیْنَهُمْ فأقول إِنَّهُمْ مِنِّی فَیُقَالُ إِنَّکَ لَا تَدْرِی مَا أحدثوا بَعْدَکَ فَأَقُولُ سُحْقًا لِمَنْ بَدَّلَ بَعْدِی»[۱] «من قبل از شما بر سر حوض میروم تا آنجا را برای شما آماده کنم هرکس از کنار من عبور کند از آن مینوشد و هرکس از آن بنوشد هرگز تشنه نمیشود گروههایی از کنار من میگذرند هم من آنها را میشناسم و هم آنها مرا میشناسند ولی بین من و آنها فاصله میاندازند. میگویم: اینها از امت من هستند. گفته میشود: شما نمیدانید که بعد از شما چه بدعتها و نوآوریهایی در دین ایجاد کردند. آنگاه میگویم: دور باد کسانی که بعد از من دین را تغییر دادند».
بدعت، زشت گردانیدن دین و تغییر دادن نشانههای آن است. خلاصه اینکه بدعت خطر بزرگی بر مسلمانان در کار دین و دنیایشان است.
[۱] صحیح البخاری برقم (۶۵۸۳)، ورقم (۶۵۸۴)، وصحیح مسلم برقم (۲۲۹۰).