خطبۀ وداع

از جمله سخنانی که رسول الله صلی الله علیه وسلم در حالی که سرش را بسته و بالای منبر نشسته بود بیان فرمود: این است: «براستی خداوند بنده‌ای از بندگان خود را بین دنیا و آنچه که نزد او است، اختیار داد؛ و آن بنده آنچه که نزد خدا بود اختیار کرد.» ابوبکر این معنی را درک کرد که منظور رسول الله صلی الله علیه وسلم نفس خویش است، ابوبکر گریست، و گفت:« بلکه ما با جان و فرزندان خود، فدای شما هستیم». (کنایه از این است که: خداوند وجود مبارک شما را برای ما حفظ فرماید).

(برگرفته از:کتاب زندگانی پیامبر اسلام مولف استاد ابوالحسن ندوی)