خشوع در نماز به چه معنای است ؟!

شیخ ابن جزی در تفسیر خود می فرماید :

” الخشوع حاله فی القلب من الخوف والمراقبه والتذلل لعظمه المولى جل جلاله، ثم یظهر أثر ذلک على الجوارح بالسکون، والإقبال على الصلاه، وعدم الالتفات والبکاء والتضرع… والصواب أنه أمر زائد على حضور القلب، فقد یحضر القلب ولا یخشع. ”

[ التسهیل لعلوم التنزیل ]

“خشوعی حالتی از خوف ، مراقبه و خود را سبک شماردن برای مولیٰ جل جلاله است که در قلب به وجود می آید و سپس اثرات آن بر جوارح آدمی با سکون وآرامش ، روی به نماز آوردن ، عدم توجه به اطراف و گریه و تضرع ظاهر می گردد .. و قول صحیح این است که خشوع غیر از حضور قلب است ، چرا که گاها حضور قلب هست اما دل خاشع نیست.”