خروج دابه

و آن مخلوق بزرگی است. گفته شده طول آن شصت ذراع است و دارای دست و پا و پشمالو می‌باشد و گفته شده خلقت او شبیه تعدادی از حیوانات است. قرآن و سنت بر خروج آن قبل از برپایی قیامت دلالت دارند. الله تعالی می‌فرماید: ﴿۞وَإِذَا وَقَعَ ٱلۡقَوۡلُ عَلَیۡهِمۡ أَخۡرَجۡنَا لَهُمۡ دَآبَّهٗ مِّنَ ٱلۡأَرۡضِ تُکَلِّمُهُمۡ أَنَّ ٱلنَّاسَ کَانُواْ بِ‍َٔایَٰتِنَا لَا یُوقِنُونَ ٨٢﴾ [النمل: ۸۲]. «هنگامی که فرمان وقوع قیامت فرا می‌رسد. دابه را از زمین برای مردم بیرون می‌آوریم که با ایشان سخن می‌گوید. براستی مردم به آیات ما ایمان نمی‌آوردند».

ابوهریره رضی الله عنه از پیامبر صلی الله علیه وسلم روایت می‌کند که فرمودند: (ثَلَاثٌ إِذَا خَرَجْنَ لَا یَنْفَعُ نَفْسًا إِیمَانُهَا لَمْ تَکُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ أَوْ کَسَبَتْ فِی إِیمَانِهَا خَیْرًا طُلُوعُ الشَّمْسِ مِنْ مَغْرِبِهَا وَالدَّجَّالُ وَدَابَّهُ الْأَرْضِ)^[۱] «هنگام وقوع سه حادثه، انسانی که قبلاً ایمان نداشته یا از ایمان خود خیری کسب نکرده است اگر ایمان بیاورد برای او سودی نخواهد داشت:۱٫ طلوع نمودن خورشید از مغرب۲٫ ظهور دجال ۳٫ خروج دابه الارض». امام احمد از ابو امامه رضی الله عنه روایت می‌کند که پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمودند: «تَخْرُجُ الدَّابَّهُ فَتَسِمُ النَّاسَ عَلَى خَرَاطِیمِهِمْ ثُمَّ یَغْمُرُونَ فِیکُمْ حَتَّى یَشْتَرِیَ الرَّجُلُ الْبَعِیرَ فَیَقُولُ مِمَّنْ اشْتَرَیْتَهُ فَیَقُولُ اشْتَرَیْتُهُ مِنْ أَحَدِ الْمُخَطَّمِینَ»^[۲] «دابه الارض خارج می‌شود و بر بینی مردم نشانه می‌گذارد تا اینکه آنقدر تعدادشان زیاد می‌شود. که یک نفر شتری را می‌خرد به او می‌گویند این شتر را از چه کسی خریده‌ای او در جواب می‌گوید: از یکی از نشانه‌دارها (کسانی که دابه الارض روی بینی آن‌ها نشانه گذاشته است)».

[۱] صحیح مسلم برقم (۱۵۸).

[۲] المسند : ۵ / ۲۶۸٫ وقد صحح سند الحدیث الهیثمی وغیره من المحدثین