خدیجه دختر خویلد رضی الله عنها(۳)

در این هنگامعموی خدیجه عمروبن اسد بلند شد و خوبی محمد را بیان نمود واعلام کرد که خدیجه را با ۲۰ شتر به عقد محمد در می آورم، سپس شترهایی در خانه خدیجه سربریدند وبه مردم غذا داده شد و از آنها پذیرایی به عمل آمد، وبعد بانوی بزرگ قریش با امین قریش زندگی زناشویی را آغاز نمودند. محمد صلى الله علیه وسلم که کودکی خود را با یتیمی سپری کرده بود وخواهر وبرادری نیز نداشت محبت خدیجه همسر مهربان او همه این کمبودها را در زندگی وی رفع کرد، خدیجه غلامش زید بن حارثه را به پیامبر صلی الله علیه وسلم هدیه کرد وپیامبر صلی الله علیه وسلم او را آزاد نمود و به فرزندی خود قبول کرد، بعد از مدتی اولین فرزند پیامبر صلی الله علیه وسلم، زینب به دنیا آمد، بعد از او قاسم وام کلثوم ورقیه به ترتیب پا به دنیا گذاشتند و آخرین فرزند خدیجه فاطمه زهرا (رضی الله عنها) بود واین چنین خدیجه مادر چهار فرزند پیامبر صلی الله علیه وسلم می باشد.
عملکرد خدیجه با دعوت ورسالت  
پانزده سال از ازدواج خدیجه ومحمد صلی الله علیه وسلم گذشت و در این دوران خدیجه در همه امور زندگی به شوهرش کمک نمود پیامبر صلی الله علیه وسلم اوقات طولانی را به گوشه نشینی وعبادت در غار حرا می گذراند وچون از آنجا به خانه برمیگشت خدیجه با مهربانی وعشق وعلاقه او را به آغوش می گرفت. در یکی از روزها برخلاف عادت، محمد صلى الله علیه وسلم در وقت همیشگی به خانه نیامد و بر اثر تاخیر ایشان اضطراب وپریشانی تمام وجود خدیجه را فرا گرفته بود، ناگهان محمد صلى الله علیه وسلم در حالی که بدنش می لرزید وعرق می ریخت وارد خانه شد وگفت: مرا بپوشانید،‌ مرا بپوشانید.
خدیجه شتابان او را با چادری پوشاند، محمد صلى الله علیه وسلم داستان آمدن فرشته در غار حرا را تعریف کرد، خدیجه بلافاصله نزد ورقه بن نوفل رفته واو را از ماجرا آگاه کرد، ورقه او را خبر کرد که محمد صلی الله علیه وسلم به پیامبری مبعوث شده است، خدیجه نزد محمد صلى الله علیه وسلم آمده و به او گفت: خوشحال باش ای پسر عمویم، وپایداری کن، سوگند به ذاتی که جان خدیجه در دست اوست امیدوارم که تو پیامبر این امت باشی.
 
خدیجه مسلمان شد وستم قریش ومبارزه آنها با دعوت پیامبر صلی الله علیه وسلم آغاز گردید وخدیجه شاهد ستم هایی بود که قریش بر پیامبر صلی الله علیه وسلم روا می داشتند، او ستم ام جمیل وشوهرش ابولهب را که بر پیامبر می کردند می دید ومشاهده می کرد که چگونه پیامبر صلی الله علیه وسلم و دعوتش را به باد مسخره می گیرند، اما خدیجه در برابر همه این مشکلات صبر را پیشه کرد ومقاومت نمود.
 
رقیه دختر پیامبر صلی الله علیه وسلم وخدیجه به عقد ازدواج عثمان بن عفان در آمد، بعد از درگذشت رقیه، دختر دیگر پیامبر صلی الله علیه وسلم به نام ام کلثوم به عقد عثمان در آمد، دختر دیگر پیامبر، زینب با پسر خاله اش ابوالعاص بن الربیع که مادرش هاله بنت خویلد بود ازدواج نمود و فاطمه زهرا نیز به عقد علی مرتضی رضی الله عنه در آمد. قریش بر اثر دشمنی با دعوت محمد صلی الله علیه وسلم با بنی هاشم قطع رابطه نموده و آنها را به دره ها وکوههای اطراف مکه بیرون راندند و هرگونه داد وستد با آنها را ممنوع اعلام کردند خدیجه با جان ومالش همراه پیامبر صلی الله علیه وسلم راهی دره های اطراف مکه شد وتمام دارایی خود را در راه خدا خرج نمود وتحریم قریش سه سال ادامه پیدا کرد که سالهای بسیار سختی در زندگی پیامبر وخدیجه ودیگر بنی هاشم بود.
 
کوچ در میان دره ها مشکل بود بنابراین سلامتی خدیجه در خطر قرارگرفت، اما بعد از مدتی که تحریم لغو شد با قلبی سرشار از ایمان وتقوا به خانه اش برگشت. خدیجه بعد از لغو شدن تحریم پژمرده و ضعیف شد پیامبر صلی الله علیه وسلم از اینکه خدیجه بیمار بود پریشان گردید، اما از آن جا که به تقدیر وقضای الهی ایمان داشت آرام گرفت. در یکی از روزها، خدیجه به ندای پروردگار لبیک گفت و درسن ۶۵ سالگی جان به جان آفرین تسلیم نمود، رسول اکرم صلی الله علیه وسلم پیشاپیش او را مژده بهشت داده بود.
زیرا خداوند، پیامبر صلی الله علیه وسلم را گفته بود که ((بشر خدیجه ببیت فی الجنه من قصب، لا صخب فیه ولا نصب)).  
و خدیجه در دامنه کوهی در قسمت بالای مکه بنام
((جبل الحجون))
درمقبره خانواده خود به خاک سپرده شد ورسول اکرم صلی الله علیه وسلم او را با دستهای خود در قبر گذاشت.
خداوند ام المؤمنین را رحمت کند واز او راضی باشد.
[۱] بخاری مناقب الأنصار در فضائل الصحابه به شماره ۲۴۳۲ و ۲۴۳۳ این حدیث را روایت نموده است.
[۲] سیر أعلام النبلاء ج ۲ ص ۱۰۹ و به بعد.
[۳] سیر أعلام النبلاء ج ۲ ص ۱۱۰٫  
[۴] بخاری ۷/۱۰۲، ۱۰۳ در فضائل أصحاب النبی باب تزویج النبی خدیجه وفضلها.
[۵] عیون الأثر از ابن سید الناس ج ۱ ص ۱۱۶ چاپ دارالتراث، مکتبه ابن کثیر دمشق.  
[۶] حواله گذشته.  
]۷ حواله گذشته.
[۸] عیون الأثر ج ۱ ص ۶۱۷٫
[۹] عیون الأثر والسیره النبویه ۱۹۰/۱٫