خدا را به فریاد خوانید

پروردگار شما می‌گوید: «مرا به فریاد خوانید تا بپذیرم، کسانی که خود را بزرگتر از آن می‌دانند که مرا به فریاد خوانند، خوار و پست داخل دوزخ خواهند گشت» غافر: ۶٠.
«و هنگامی که بندگانم از تو درباره ی من بپرسند من نزدیکم و دعای دعاکننده را هنگامی که مرا بخواند، پاسخ می‌گویم، پس آنان هم دعوت مرا بپذیرند و به من ایمان بیاورند تا آنان راه را یابند» البقره: ١٨۶.
و پیامبر صلی الله علیه و سلم می‌فرماید:
«دعا عین عبادت است» پروردگار شما فرموده است: بخوانید مرا تا اجابت کنم شما را. غافر: ۶٠
و در روایت دیگری می‌فرماید: «پروردگار بلندمرتبه ی شما زنده و والاست. هرگاه بنده‌اش دستانش را به سوی او دراز کند شرم می‌دارد آنها را خالی باز گرداند» و پیامبرص می‌فرماید: «هیچ مسلمانی خداوند را فرا نمی‌خواند با فراخوانی که در آن گناه و قطع صله رحم نباشد مگر اینکه خداوند با فراخوانی وی یکی از سه چیز را به وی عطاء نماید؛ یا اینکه در استجابت دعای وی شتاب نماید و یا آنرا برای وی در آخرت ذخیره کند، و یا اینکه بدی و شری همچون خواسته او را از وی باز دارد، صحابه گفتند: پس ما بیشتر دعا می‌نماییم. پیامبرص فرمود: خداوند بیشتر است».

أبو داود، ۲/ ٧۸، برقم ۱۴۸۱، والترمذی، ۵/ ۲۱۱، برقم ۲۹۵۹، وابن ماجه، ۲/ ۱۲۵۸، برقم ۳۸۲۸، وصححه الألبانی فی صحیح الجامع الصغیر، ۳/ ۱۵۰، وصحیح ابن ماجه، ۲/ ۳۲۴.

أخرجه ابو داود، ۲/ ٧۸، برقم ۱۴۸۸ والترمذی، ۵/ ۵۵٧، برقم ۳۵۵۶ وابن ماجه، ۲/ ۱۲٧۱، برقم ۳۸۶۵، وقال ابن حجر: سنده جید، وصححه الألبانی فی صحیح الترمذی، ۳/ ۱٧۹.

أخرجه الترمذی، ۵/ ۵۶۶، و۵/ ۴۶۲، برقم ۳۵٧۳، وأحمد، ۳/ ۱۸، برقم ۱۱۱۵۰، وصححه الألبانی فی صحیح الجامع الصغیر، ۵/ ۱۱۶، وصحیح سنن الترمذی، ۳/ ۱۴۰.

انظر الأصل، ۳/ ۸۶۳ – ۹۲۶.